ปฐมสันต์ปาตาทากรมปลป ภาค ๑ - บาปและของดีในชีวิต : หน้า 299/409

ประโยค(ตอน) - ปฐมสันต์ปาตาทากรมปลป ภาค ๑ - หน้าที่ 294 สมบัติ แล้วตั้งใจไว้ว่า " เราจักเป็นผู้ไม่มีบาปธรรรมธรรพพ อยู่เป็นสุขในทัฬธรรมเทียว ตลอดเจ็ดวัน " แล้วให้มาเกิดขึ้น, ตามทั้งหลายของบุคคลเหล่านั้น ย่อมเป็นบาปธรรม. ส่วนบุคคลเหล่าใด ให้สมบัติ ตั้งใจไว้ว่า " เราเป็นผู้มีมาไม่เสื่อม จักเกิดขึ้นในพรหมโลก " แล้วให้มา เกิดขึ้น, ตามทั้งหลายของบุคคลเหล่านั้น มีการก้าวลงสู่พันเป็น ประโยชน์. ก็จิตดูตามนี้ พระผู้พระภาคเจ้าทรงให้เกิดขึ้นแล้ว ณ โคน ต้นโพธิพระกุษฐ์, จตุผดามนั่น ของพระผู้พระภาคเจ้าพระองค์นั้น ได้เป็นบาปแห่งวิบาศน้าว ด้วย เป็นบาปแห่งอภิญญาด้วย เป็นบาปแห่ง นิรโรรด้วย บัญดาลกิจกำลังให้สำเร็จด้วย, บันฑิตพึงทราบว่า " อนวยให้คุณทั้งเป็นโลภะทั้งที่เป็นโลคุดระทุกอย่าง "