ปฐมสัมผัสจากเทาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 167 : หน้า 172/409

ประโยค(คง) - ปฐมสัมผัสจากเทาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 167 ถวายแต่พระราชองค์นั้น พระราชา ได้ถวายดอกจำปาหล่านั้นแก่ พระเณร: พระเณร ก็ถือเอาดอกไม้ชิ้นนี้มาส่งแล้วไหว้ ใน ทันทีนั้นเอง มาหปฐิพิธีท่าน ๆ หว. พระราชาสมหมายว่า " ข้าแต่พระ คุณเจ้าผู้เจริญ ! เพราะเหตุไป ปฐิพิธีไหว้หว. " พระเณร ทูลว่า " มหาบพิธ ! ในอนาคต พระมหาสุญ ซึ้งไม่มีที่ไหนเหมือนของ พระผู้พระภาคพุทธเจ้าก็ในโอกาสนี้ นี้จักเป็นบูรพนิมิต แห่ง มหาสุขนนั้น . " พระราชาทรงรับสั่งว่า " ข้าเจ้าเอง จะสร้าง ท่านผู้เจริญ ! " พระเณร ทูลว่า " อย่าเลย มาหาปฐิพิธ ! พระองค์ ย่อมมีการ งานอื่นอยู่มาก แต่พระนัดดาของพระองค์ พระนามว่า ทุจรคามี- อัคคทรงให้สร้าง . " ความนั้น พระราช ทรงรับสั่งว่า " ข้าแต่พระคุณเจ้าผู้เจริญ ! ถ้าพระนัดดาของข้าจักสร้างไซร้ ก็จักสร้างสิ่งที่ข้าจะสร้างไว แล้วนั่นเอง " ดังนี้แล้ว จึงสั่งให้เนียสนำเสน่ห์มีประมาณ ๑๒ คอ มา แล้วให้ราชกิจอธิบายว่า " พระนัดดาของพระเจ้าทวามนิปิดิส พระนามว่า ทุจรคามีอัคค สงั่สรพระสุญไว้ในประเทศนี้เกิด " ดังนี้ รับสั่งให้ประดิษฐานไว้แล้ว จึงกราสาวนพระราชะว่า " ข้าแต่ พระคุณเจ้าผู้เจริญ ! พระศาสนา ตั้งมั่นแล้วในเกล้ากระทวีปหรือ ยัง ? " พระเณรทูลว่า " ขอถวายพระพร มาหาปฐิพิธ ! พระศาสนา ตั้งมั่นแล้ว แต่ว่า รากเหง้าแห่งพระศาสนานั้น ยังไม่ยั่งลงก่อน . "