ปฐมสัมผัสภาคทำแปล ภาค ๑ : หน้า 282/409

ประโยค (ตอน) - ปฐมสัมผัสภาคทำแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 277 กล่าวด้วยตติยาม ปิติในคำว่า "ปีติยา จ วิภา" นี้ มีเนื้อความดังกล่าวแล้วนั้นแล ความเกลียดชัง หรือความก้าวล่วงปีติยามนี้ ชื่อว่า วิภา (ความสำอก). จ ศัพท์ ในระหว่างบาทีง ๒ มีการประกอบมินอรรถ จ ศัพท์ ประกอบมาซึ่งความสงบ หรือความเข้าไปสงบวิถีจิต พึงทราบโยชน์อย่างนี้ว่า ในการประกอบทั้งสองอย่างนั้น ในกาลใด ประกอบความสงบอย่างเดียว ในกาลนั้น เพราะย่อดี และ เพราะสงบได้เพิ่มเติมอีกเล็กน้อย ก็ในโยชานี้ วิภา จ ศัพท์ มีความเกลียดชังเป็นอรรถ เพราะฉะนั้น พึงเห็นใจความดังนี้ว่า "เพราะเกลียดชัง และเพราะระงับปีติ." พึงทราบโยชานอย่างนี้ว่า ก็ในเวลานั้น ประกอบความสงบระงับ วิถีจิตจารในในเวลานั้น เพราะสำอกดี และเพราะเข้าไปสงบ วิถีจารเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย และในโยชานี้ วิภา ศัพท์ มีความก้าวล่วงเป็นอรรถ เพราะฉะนั้น พึงเห็นใจความดังนี้ว่า "เพราะก้าวล่วงปีติ และเพราะสงบระงับวิถีจิตวิจาร." องค์ วิภาและวิจารเหล่านี้ ลงแล้วในทุติยามที่เดียว ก็จริงถึงกระนั้น คำว่า "เพราะเข้าไปสงบวิถีจาร" นี้ พระผู้พระภาคเจ้า ตรัสไว้แล้ว ก็เพื่อจะทรงแสดงอวยเครื่องบรรล Buddhานี้ และเพื่อกล่าวสรรเสริญ (อนึ่งนี้).