ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปฐมสัมผัสภาค ๑ - หน้า 118
แม่ก็ระผม ก็จักร่วมเป็นเพื่อนท่านด้วย."
ถามว่า "ก็เพราะเหตุไร ไหว้ลักษณะจึงได้ตรัสอย่างนั้น?"
แก่ว่า "เพราะได้ยินว่า พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรงตราสัจจะโลก
ด้วยพุทธบูชา ที่ควรแห่งโพธิพฤกษ์นั้นเอง ได้ทอดพระเนตรเห็น
สมิติแห่งเกาะนี้ในอนาคต จึงได้ตรัสบอกความมั่นใจแก่ท้าวลักษณะนั้น
และทรงสั่งบังคับไว้ด้วยว่า "ในเวลานั้น ถึงพิตรก็ควรร่วมเป็น
สหายด้วย" ดังนี้. จะนั้น ท้าวลักษะจึงได้ตรัสอย่างนั้น."
[ พระมณีเกสรพร้อมกับคณะไปเกาะลังกา ]
พระเภะ รับคำของท้าวลักษณะนั้นแล้ว เป็น๓ คนทั่งคน เหาะ
ขึ้นไปสู่มหาวาสจากเวทีบรรพฤกษ แล้วดำรงอยู่บนมิสสนามบรรพ์ ซึ่งชน
ทั้งหลายในนั้นจำกันได้ว่า "เจฏียบรรพต" บาง ทางทิศบูรพาแห่ง
อนุราชมุ่ง. เพราะเหตุนี้ พระโบราณาจารย์ทั้งหลายจึงได้กล่าวไว้ว่า
"พระเภะทั้งหลายพักอยู่ที่วัดศิริบรรพต
ใกล้รุกขชาดก"(ฉบับ ๑) สัน ๓๐ ราตรี ได้ฉตรา
"เป็นกาลสมควร ที่จะไปยังเกาะอันประเสริฐ"
พวกเราจะพากันไปสู่เกาะอันอุดม ทั้งนี้ แล้ว
ได้เหาะขึ้นจากชมพูทวีป ลอยไปนอกอากาศ
ดูฤทธิพาหสนับไปหน่อท้องฟ้า นั้น, พระ
เถระทั้งหลายหยุดยืนไปแล้วอย่างนั้น ก็ลงที่
ยอดเขาแล้ว ยืนอยู่บนยอดบรรพต ซึ่งงามไป
ด้วยเมฆ อันตั้งอยู่ข้างหน้าแห่งบูรีอันประเสริฐ