ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(คำ) - ปฐมสมุนไพสถาณแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 266
คัมภีร์วิภังค์นั้น พึงเห็นเหมือนอย่างนี้แล.
[ถามย่อมเผผลาญธรรมที่เป็นข้าศึก]
บทว่า ปฐม คือเป็นที่แรก เพราะเป็นลำดับแห่งการคำนวณ.
ถามนี้ ข้อว่า ที่แรก เพราะอธรา่วา พระโลภวาจบรรลุเป็น
ครั้งแรก. คุณธรรม สูตรว่า มานะเพราะอธรา่วา เผธรรมที่เป็น
ข้าศึก (มีวิริยะเป็นต้น). พระโลภทั้งหลาย ย่อมแผ่อ (ธรรมที่เป็น
ข้าศึกมีวิริยะเป็นต้น) ด้วยบทนี้ แม้เพราะเหตุนี้ จึงชื่อว่า
มานะ อธรา่วา " พระโลภทั้งหลาย ย่อมแผ่อธรรมที่เป็นข้าศึก
หรืออธรา่วาดึงโคจร ( คืออารมณ์สำหรับหน่วงมิคสันเป็นต้น). " อีก
อย่างหนึ่ง ชื่อว่า มานะ เพราะอธรา่วา เพ่ง คือเข้าไปเพ่งอารมณ์
นั้นเสียเอง. เพราะเหตุนี้น่ะแล มานะนั้น ท่านจึงเรียกว่า " มีอ้อน
เข้าไปแห่งเป็นลักษณะ :."
[ถามมี ๒ นัย]
ถามนี้นั้น มีอยู่ ๒ อย่างคือ อารมณูปนิชฌาน (เข้าไปเพ่ง
อารมณ์) ลักษณูปนิชฌาน (เข้าไปเพ่งลักษณะ). บรรดา
ถามทั้ง ๒ นั้น สมัยดี ๕ พร้อมด้วยอุปจาร ท่านเรียกว่า
" อารมณูปนิชฌาน. "
ถามว่า " เพราะเหตุไร ? "
แก้ว่า " เพราะเข้าไปเพ่งอารมณ์คือสีสน. "
วิธีสนามรรถและผล ท่านเรียกว่า " ลักษณูปนิชฌาน. "
ถามว่า " เพราะเหตุไร ? "