ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(ค) - ปฐมสมณปาสาทิกานแปล ภาค ๑ หน้าที่ 216
พระองค์ทรงมีพระทายสมส่วน ความดีงามพร้อมด้วยพระธรรมกาย ย่อมเป็นอาท่านแสดงแล้วด้วยความที่พระองค์ทรงหักสะได้แล้ว ความที่พระองค์ทรงเป็นผู้นำหมู่บำบัดชีพินฝายอิฐธัญะนั้นย่อมมาก ความที่พระองค์เป็นผู้นำสิและบรรพชิตพิมพปรีพนา ความที่พระองค์ทรงเป็นผู้สามารถในการบำบัดกัลยและจิต ของคุณลักษณะและบรรพิต เหล่านั้นผู้เข้าฝ่าแล้ว ความที่พระองค์ทรงมีพระอุปกรณ์ออามิสาทานและธรรมทาน และความที่พระองค์สามารถ ในการชักชวนด้วยความสุขที่เป็นโลภะซึ่งเป็นโลกุตระ ย่อมเป็นอาท่านแสดงแล้วเช่นเดียวกัน
อันยัง เพราะ ภะ ศัพท์ ย่อมเป็นไปในธรรม ๖ ประการ คือ ความเป็นใหญ่ ธรรม ยศ สิริ กามะ และความเพียร ในโลภ ก็เฌ ความเป็นใหญ่ในตัวพระองค์ ของพระผู้มีพระภาคเจ้า พระองค์นั้น ยอดเยี่ยม หรือความเป็นใหญ่ที่สมดีกันทางโลภะ มีการทำกายให้เล็กละเอียดและทำให้ล่อยไปได้ (มีการแสดงตัวและการล่องหน) เป็นต้น ก็ทรงอยู่เองอย่างบริบูรณ์ด้วยอาการทั้งปวง พระโลภะ-ธรรม ก็เช่นเดียวกัน คือธงมืออยู่เองบริบูรณ์ด้วยอารกรทั้งปวง พระธรณะแผลกปลม โลกสาม ซึ่งทรงบรรลุด้วยพระคุณตามที่เป็นจริงบริสุทธิ์ยิ่งนัก พระสรีอแห่งพระอ้งคณะที่เป็นใหญ่มากส่วนบริบูรณ์ด้วยอาการทั้งปวง สามารถยังความเลื่อนไลแห่งดวงตาและดวงใจของชนผู้จนวนขาวในการคูพระรูปภายใบนั้นเกิด กามะที่ซ้อนทั้งหลายหมายรู้กันว่า ความสำเร็จแห่งประโยชน์ที่ปรารถนา (ก็มีอยู่) because