ปฐมสัมผัสนักทากาแปล ภาค ๑ : หน้า 326/409

ประโยค(ค) - ปฐมสัมผัสนักทากาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 321 สองบทรว่า กายสุด เทา ความว่า " เพราะสะอุาปานนอนกันซิ เสีย ( ขั้นที่ยังมีเลสเข้าไปครองอยู่ ) " บทว่า ปรมมรณะ ความว่า " แต่การถือเอาขันที่เกิดขึ้นใน ลำดับแห่งการละนั้น " อีกอย่างหนึ่ง สองบทรว่า กายสุด เทา คือ เพราะความขาดสูญแห่งชีวิตธิ์ บทว่า ปรมมรณะ คือ ต่อจาก จุติ [ อรรถธิบายด่าว่า รถได้ชื่อว่าเป็นต้น ] คำทั้งหมดมีอาศัยดังนี้ว่า " อปาย" เป็นไวพจน์แห่งคำว่า นิยซ. จริงอยู่ นิยซ. ชื่อว่า อบาย เพราะไปปราศจากความเจริญ ที่สมควว่าเป็นบาป อันเป็นเหตุแห่งสุรรค์และนิพพาน หรือเพราะไม่มี ความเจริญขึ้นแห่งความสุข ที่ชื่อว่า ทุคติ เพราะอรรถว่า มิดิคแห่งทุกข์เป็นที่พักอาศัย อย่างหนึ่ง ชื่อว่า ทุคติ เพราะอรรถว่า มิดิคที่เกิดเพราะธรรมนที ชั่วร้ายเพิ่งมีโทษมาก ที่ชื่อว่า วิบัติ เพราะอรรถว่า เป็นสถานที่พวกสัตว์ผู้ชอบ ทำชั่วตกไปปรอาณาจ. อีกอย่างหนึ่ง ชื่อว่า วิบัติ เพราะอรรถว่า เป็นสถานที่พวกสัตว์ผู้ดำรงขันธ์ มื่อละวะน้อยแตกกระจาย ตกไปอยู่ ที่ชื่อว่า นิรวา เพราะอรรถว่า เป็นสถานที่ไม่มีความเจริญรู้ ก็นวามนี้ดี อีกอย่างหนึ่ง พระผู้มีพระภาค ทรงแสดงกำเนิด สัตว์วัดจริงจาน ด้วยอวยคำห. จริงอยู่ กำเนิดสัตว์วัดจริงจานจัดเป็นอนาย