พระมหาจริยาวาส และการบรรลุณในพระธรรม ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 332
หน้าที่ 332 / 409

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงพิจารณาถึงพระมหาจริยาวาสของพระองค์และทรงรู้ความจริงเกี่ยวกับกิจที่ได้ทำเสร็จแล้ว. พระองค์ได้กล่าวถึงความสำคัญของการกำหนดครู การละ และการอบรมให้เจริญ โดยใช้มรรค ๔ ในลังกัง ๔ เพื่อการพัฒนาความรู้ ในขณะที่พระฉานสพได้ทำสำเร็จในฤทธิ์อาการ พระผู้มีพระภาคจึงทรงแสดงการบรรลุณเพื่อแบ่งปันความรู้เกี่ยวกับอาสาวะอย่างถูกต้อง. คำที่เหลือจากบทยังให้ความสำคัญกับความเข้าใจถึงวิชชาและอวิชชาในการเข้าถึงสภาวะอรหัตตมรรคญาณ.

หัวข้อประเด็น

- พระมหาจริยาวาส
- การบรรลุณในพระธรรม
- กิจที่ทำเสร็จแล้ว
- อรหัตตมรรคญาณ
- การกำหนดครูและการอบรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค(ฉบับ) - ปฐมสัมมนาสำหรับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 327 พระผู้มีพระภาคเจ้า เมื่อทรงพิจารณาถึงพระมหาจริยาวาส ของพระองค์ ก็ได้ทรงรู้แล้วว่า "พระมหธรรม อันเรืองอุบลแล้ว" สองว่า กต กรณี คงว่า คินม่า ๑๖ อย่าง เราให้ จงลงแล้วด้วยอำนาจแห่งการกำหนดครู การละ การกระทำให้แจ้ง และ การอบรมให้เจริญ ด้วยมรรค ๔ ในลังกัง ๔. จริงอยู่ พระเส- บุคคล ๗ จำพวก มีความชื่นปุชชนเป็นต้น ยังทำกันอยู่ พระฉานสพมีฤทธิ์อาการทำสำเร็จแล้ว เพราะฉะนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้า เมื่อทรงพิจารณาถึงคำของทำของพระองค์ ก็ได้ทรงรู้ว่า "กิจที่จะทำเราก็ทำเสร็จแล้ว." หลายพูว่า นาปรติ อติฎฺตดตาย ความว่า "พระผู้มีพระภาคเจ้า ได้ทรงรู้แล้วว่า มันนี้ กิจอิวภรณรงคาม สำหรับความเป็น อย่างอึดอัด คือเพื่อความเจริญแห่งโลภกิจ หรือเพื่อความสิ้นไปแห่ง กิเลสอย่างนี้ ของเราย่อมไม่มี." บัดนี้ พระองค์เมื่อจะทรงแสดงการบรรลุณ อันเป็นเหตุล้นไป แห่งอาสาวะทั้งหลายนัน คันปจจากฤาบญาณประคองแล้วอย่างนั้น แก่พระหมื่น จิงตรสระคำว่า " อย โฺ ม พฤาหมุน" ดังนี้ เป็นต้น. ในบทเหล่านี้ ความรู้ฉันสัมปุตด้วยอรหัตตมรรคญาณ ชื่อว่า วิชชา ความไม่รู้จําปกปิดจัก ๔ ชื่อว่า อวิชชา คำที่เหลือมนี้ Ding กล่าวแล้วกันนั้นแล
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More