ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(ตุลพ) - ปฐมสมันปตาอกาเลปา ภาค ๑ - หน้าที่ 149
เสด็จปนะ ครั้งที่สาม เสด็จมามิภกษ์ ๕๐๐ รูปเป็นบริวาร ประทับนั่ง เข้านิโรภสมบัติ ณ ที่ตั้งมหาเจดีย์ ที่ตั้งกุฏิปรามเจดีย์ ที่ประดิษฐานต้นมหาโพธิ์ ที่ตั้งตุงดินคุณเณศ ที่ตั้งที่มีอาปิ๋ด และที่ตั้งกลายดินเณศ การมาโดยพระสิริธารดราวา เป็นครั้งที่ ๔ ของพระผู้พระภาคเจ้าพระองค์นั้น
ก็แล้วชื่อว่า โอกาสน่อยหนึ่งบนพื้นเกตมผจญภัย ที่มีลิดน้ำพุ่งออกจากพระสิริธารของพระผู้พระภาคเจ้านั้น ไม่ถูกต้องหาได้มิ. พระสิริธารดุน ของพระผู้พระภาคเจ้าพระองค์นั้น จงความเร่อร้อนของภาคพื้นเกตผิ่นวให้สงบลงด้วยลมดฝน แสดงปฏิหาริย์แก่มหาชนแล้วหลังจากนั้นฐานอยู่บนกระมอของพระราชา ด้วยประกายอย่างนี้ พระราชาทรงสำคัญได้คำภาพเป็นมนุษย์ซึ่งมีผลกระทำสำคัญใหญ่ ให้บรรจุพระธุดงค์แล้ว. พร้อมด้วยการบรรจุพระธุดงค์ ได้เกิดมีแผ่นดินหวั่นไหวใหญ่.
[กุฎฏรชาวเกาะออกบวชในพระศาสนา]
ก็แสดงฤกษามหาว่าอภัยเป็นพระนิกุฎฐของพระราชายังพระทุกข์ให้ล้อมใสในปฏิริยะแห่งพระธุดงค์านแล้ว ทรงนครพร้อมกับบูรณีประมาณพันหนึ่ง. พวกกาคร ๕๐๐ คน ออกบวชจากหมู่บ้านเวล่า. จากหมู่บ้าน เช่นหมู่บ้านทาวรามมณฑลเป็นต้น พวกทราบออกบวชมู่บ้านละ ๕๐๐ คน เช่นเดียวกัน. พวกทราบหลายร้อยคนออกบวชจากภายในเมืองและภายนอกเมือง รวมทั้งมหามณฑลเป็นกิฏ
๑ หมื่นรูป. ก็เมื่อพระสบุสำเร็จแล้ว พระราชาราชอาณามัยและ