การลักได้ของพระสาวกและพระพุทธเจ้า ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 311
หน้าที่ 311 / 409

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการลักได้ของพระสาวก พระอรหสาวก และพระปัจเจกพุทธ ซึ่งมีจำนวนการลักได้แตกต่างกันตามธรรมชาติและปัญญาของแต่ละกลุ่ม โดยพระพุทธเจ้าสามารถลักได้ตามความปรารถนา ในขณะที่เด็ดยี่มีข้อจำกัดในการลักได้ จนถึง ๔๐ กัป เนื่องจากปัญญาฝ่อนกำลัง และการก้าวลงสู่ประเทศแห่งญาณ ในเนื้อหายังอธิบายถึงความแตกต่างในอำนาจการลักได้ระหว่างพระพุทธเจ้ากับสาวกทั้งหลาย ซึ่งมีพื้นฐานทางปัญญาที่ต่างกัน.

หัวข้อประเด็น

-ลักได้ของพระสาวก
-พระอรหสาวก
-พระปัจเจกพุทธ
-ปัญญาในศาสนาพุทธ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

โยมทรงสรัล ได้พวกเดียว ก็กลัวไม่ ถึงแม้พระปัจเจกพุทธ พระสาวกและเด็ดยี่ ก็จะลักได้ แต่ว่าลักได้โดยไม่เว้นเลย จริงอยู่ พวกเด็ดยี่ ย่อมจะลักได้เพียง ๔๐ กัปเท่านั้น แต่จากนั้นไป รักไม่ได ้ถามว่า "เพราะเหตุใด ?" แก้ว่า "เพราะมีปัญญาฝ่อนกำลัง." แท้จริง ปัญญาของเด็ดยี่ย นั้น จัดว่าฝ่อนกำลัง เพราะวันตกกาการกำหนดนามและรูป. [พระอสีมมหาสาวกะลักชาดได้แสนกัน] ก็รดพระสาวกทั้งหลาย พระมหาสาวก ๘๐ รูป รักได้แสนกันปิ พระอรหสาวกทั้ง ๒ องค์ รักได้หนึ่งสงไขยและแสนกัน พระปัจเจกพุทธทั้งหลาย รักได้สองสงไขยและแสนกัน จริงอยู่ อธินาทของพระมหาสาวก พระอรหสาวกและพระปัจเจกพุทธเหล่านั้น มีประมาณเท่านี้ ส่วนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ไม่นับจำนวน พระพุทธเจ้าทั้งหลาย ย่อมจะลักได้ตราบเท่าที่ทรงปรารถนา แต่พวกเด็ดยี่ ย่อมจะลักได้ตามลำดับขั้นเท่านั้น พันลำดับ (ขั้น) ไป ย่อมไม่สามารถจะลักได้ ด้วยอำนาจของเด็ดยี่ เพราะว่าการก้าวลงสู่ประเทศ (แห่งญาณ) ที่ดปลปณา ย่อมไม่มีแก่เด็ดยี่ เหล่านั้น ผู้เป็นเหมือนคนบอด พระสาวกทั้งหลาย ย่อมจะลักได้แม้โดยประการทั้ง ๒ พระปัจเจกพุทธทั้งหลาย ก็เหมือนอย่างนั้น ส่วนพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ย่อมจะลักได้ตลอดสถาน ที่ ๆ ทรงมุ่งหวัง ๑. สารตกปีนี้ ๑/๒๓๓ เป็น..... อวีสเสน.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More