ปฐมสมันตปาฏิหาริย์ ภาค ๑ - หน้าที่ 162 : หน้า 167/409

ประโยค - ปฐมสมันตปาฏิหาริย์ ภาค ๑ - หน้า 162 แล้วทรงรับสั่งว่า "ดินมหาโพธิของพระเทศพล ซึ่งฉายชื่อรัศมีดุจมี ชีวิตอยู่มาแล้วหนอ" มีพระหฤทัยเลื่อมใสแล้ว จึงทรงฉันดามมหาโพธิ ขึ้นแล้ว วางลงบนพระเศียร อันเป็นอวัยวะสูงสุด พร้อมด้วยเหล่าองค์ระบุต ที่สมบูรณ์ด้วยชาติ ๑๖ ตระกูล ผู้แก่กล้อมดินมหาโพธิ เสด็จขึ้น จากสมุทร แล้วทรงพักตำนามมหาโพธิไว้ที่รมย์ฝั่งสมุทร ทรงบูชา ด้วยราชสมบัติในเกาะดุ่มบำเน็จวิปั้วทั้งหมด ๓ วัน. ทั่วเธอรบทรง ให้พระลูกที่สมบูรณ์ด้วยชาติตี ๑๖ ตระกูลสำเร็จราชการแทน. ภายหลัง ต่อมาในวันที่ ๕ ทั่วเธอรรับเอาต้นมหาโพธิ์แล้ว ทรงทำการบูชา อยู่เขางอพอรา เสด็จถึงกรุงอุบรุธบุรีโดยลำดับ. [ พระเจ้าเทวานัมปิยสัจพัฒนามหาโพธิ์ไว้ในปูชนียสถาน ๔ แห่ง ] พระราช ครั้นทรงทำลักษณะอย่างใหญ่ แม้ในกรุงอุบรุธบุรี ในวันจาดทุทลี (คือวันขึ้น ๑๔ ค่ำ) นั่นเอง รับสั่งให้สำดำมหาโพธิ์ เข้าไปทางประตูด้านทิศอุดรในเวลาตะวันบ่าย แห่งไปโดยท่ามกลาง พระนคร ออกทางประตูด้านทิศทักษิณ แล้วทรงให้ตั้งต้นมหาโพธิ์ไว้ บนฐานชุมพระทาวแห่งราชอุทยาน ที่ทำบุรีกรรมพื้นที่แต่แรกที่เดียว ตามคำของสมเด็จพระอุเทน ซึ่งเป็นใจกลาง (จุดเด่น) แห่งราชอุทยาน มามหามิวิน อันเป็นสถานที่สำเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราทั้ง หลายประทับนั่งบำเน็จในร சรามิต และสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของ ก่อน ๆ พระองค์ เคยปะทับนั่งในสมบัติ ทั้งเป็นสถานที่ ต้นซักใหญ่ ซึ่งเป็นต้นไม้ของพระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงพระนาม ว่ากุสันนะ ต้นอูพุทธ (ต้นมะคือ) ซึ่งเป็นต้นไม้ตรัสรู้ของพระผู้มี