โทษแห่งการนั่งในพระพุทธศาสนา ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 234
หน้าที่ 234 / 409

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับโทษของการนั่งในพระพุทธศาสนา ซึ่งประกอบด้วยการนั่งในลักษณะต่างๆ ทั้งนั่งใกล้กัน, นั่งใกล้สนิทกัน, นั่งเหนืออลม, นั่งสูงสุด, นั่งตรงหน้าและนั่งข้างหลังเกินไป โดยให้เหตุผลว่าการนั่งในแต่ละลักษณะมีผลต่อความเคารพและการสนทนาดังกล่าว ท่านพระอุปาลีเถระได้สอนให้รู้ถึงความสำคัญของการนั่งอย่างมีระเบียบเรียบร้อยเพื่อให้เข้าถึงสถานะที่เหมาะสมในที่นั้นๆ

หัวข้อประเด็น

-โทษของการนั่ง
-การนั่งในพระพุทธศาสนา
-ความสำคัญของที่นั่ง
-แนวทางการนั่งที่ถูกต้อง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

rapeโทษ] - ปฐมสัมผัสบทกามแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 229 แห่งสัตว์มีวิฤติ. นิสสิต แปลว่า เข้าไปใกล้แล้ว. จริงอยู่ บูรพ์ทั้งหลายผู้ลาด เข้ไปหากฐินียวตัว (คือบุคคลผู้ตั้งอยู่ ในฐานะคร) ซื้อ่ย่อมมั่นอยู่ ณ ที่ควรส่วนหนึ่ง เพราะความเป็น ผูลาดในการนั่ง. ก็หารครูบูรพ์ผูลาดเหล่านั้น เวรอุปราหมดนี้ เป็นคนใดคนหนึ่ง เพราะฉะนั้น พรหมมณั้น จึงนั่งแล้ว ณ ที่ควร ส่วนข้างหนึ่ง. [ การนั่งวันโทษ 6 อย่าง ] ถามว่า "กิฐุกคลังอยู่อย่างไร จึงถือว่าเป็นผู้นั่งแล้ว ณ ที่ควร ส่วนข้างหนึ่ง ? " แก้ว่า " ต้องนั่งวันโทษแห่งการนั่ง 6 อย่าง จึงถือว่าเป็นผู้นั่ง แล้ว ณ ที่ควรส่วนหนึ่ง" โทษแห่งการนั่ง 6 อย่างนี้คือ นั่งใกล้กัน. นั่งใกล้สนิทกัน. นั่ง เหนืออลม นั่งสูงสุด. นั่งตรงหน้าก็นไป นั่งข้างหลังเกินไป 1. จริงอยู่ บุคคลังอยู่ในที่ใกล้กันนัก ถ้ามีความประสงค์จะพูด จะต้องพูดเสียงดัง. นั่งในที่ใกล้กันนั่น ย่อมทำความเบียดเสียดกัน. นั่งในที่เหนืออลม ย่อมรวมกัน ( คนอื่น ) ด้วยกลั้วตัว. นั่งในที่สูง ย่อมประกาศความไม่เคารพ. นั่งในที่ตรงหน้าก็นไป ถ้ามีความ ประสงค์จะดู จะต้องจ้องตาด้านกัน. นั่งข้างหลังเกินไป ถ้ามีความ ประสงค์จะดู จะต้องยืนออกไปดู, เพราะฉะนั้น เวรอุปราหมณ์ แม้นี้ จึงนั่งวันโทษแห่งการนั่ง 6 อย่างนั้นนั่นแล. เหตุฉันนั้น ท่าน พระอุปาลีเถระ จึงกล่าวไว้ว่า "พราหมณ์นั่นนั่งแล้ว ณ ที่ควรส่วน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More