พระราชาและพระเณร : หน้า 97/409

ประโยค - ปฐมสนัปาเสาศกเทพกาลอ - หน้าที่ 92 เป็นคนแก่ หรือยังหนุ่มแน่น ?" ภิกษุ แก่ มหาบผิด ! ราชา. พระเณรนั้น จึงจับคานหามหรือออ เจ้า ! ภิกษุ. ท่านจับไม่ขึ้น ( ทั้ง 2 อย่าง ) มหาบผิด ! ราชา. พระเณรรักอยู่ ณ ที่ไหน ? เจ้า ! ภิกษุ. ที่แม่ค้ำคอคาตอนเหน่อ มหาบผิด. พระราชา ทรงรับสั่งว่า " ดูก่อนพยายาม ! ถ้าชั้นนั้น พวกท่าน จงผูกเรือนนาน แล้วอาราธนาพระเณรนั่งบนเรือน่านั้นนั่นแล จัดการอารักขาที่ฝังทั้ง 2 ด้าน นำพระเณรมาท้อง. " พวกกิฏฐูและเหล่าภูมลาย ไปถึงสำนักของพระเณรแล้ว ได้เรียนให้ทราบตามพระราชสานน์. พระเณรได้คลี่คำ ( พระราชสานนั้น ) แล้วคิดว่า " เพราะเหตุที่เราบวชมามั่งด้วยตั้งใจว่า "อกัชฌ์ดุพระศาสนา" ตั้งแต่ต้น นะนั้น กาลนี้นั้นก็ยังแก้เราแล้ว " จึงได้อ่านเอาท่อนหนึ่งลูกขึ้น. [ พระเจ้าโศภนมหาราชทรงพระสุมิเนื่องชื่นเมื่อกลัว ] ครั้งนั้น พระราชางค์ไผ่พระราชทั่วยูแล้วว่า " พรุ่งนี้ พระเณรจำบ่มถึงพระนครปัตชูร " ดังนี้ ก็ทรงเห็นพระสูบในส่วนราชสรี ได้มีพระสูบเห็นปน่า นี้ คือพระเจ้าหิรัญเออพลอาคม พระราชา จำลิมแกพระเศียร แล้วได้จับพระราชาทรงพระหัตถ์ข้างขวา ในวันรุ่งขึ้น พระราชาได้คราสามพวกไหว้ท่านนายสุบันว่า " เรา ฝันเห็นสุบิน เห็นปานี้ จักมึงอะไรแกเรา ? " โหรท่านสุบิน