ข้อความต้นฉบับในหน้า
ปรโยค(ค) - ปฐมสมันตปาตาแปลภาค ๑ - หน้า 317
ความประพฤต shower หรือความประพฤติเสียหาย เพราะมีโลลเป็น
ความเสียหาย เพราะเหตุนี้ จึงชื่อว่า ทุจริต ความประพฤตชั่ว
ทางกาย หรือความประพฤติชั่วที่เกิดจากกาย เพราะเหตุนี้ จึงถือว่า
กายทุจริต แม้ววิธีจริง และมิให้ภราดรบุญ ซิอรบทราบดังนี้นะ
บทว่า "สมุหนต" แปลว่า เป็นผู้พร้อมเรือง
[ การค่าพระอริยะเจ้าหญิงวรรณ์และห้ามมรรค ]
สองนว่า "อริยานูปภาพ" ความว่า สัตว์ทั้งหลาย ผู้มี
ความเห็นผิด เป็นผู้ใคร่ชั่วความฉิบหายใช้ประโยชน์ กล่าวไว้ สร้าง
มีคำอธิบายว่า คำทอ คีติเตียนพระอริยะเจ้าทั้งหลาย คือพระพุทธเจ้า พระ
ปัจจเจกพุทธเจ้า และพระสาวกของพระพุทธเจ้า โดยที่สุด แม้ครหัสด์
ผู้เป็นพระโสดาบัน คำอธิบายวัด หรือคำอธิบายเสียเช่นนี้คุณ.
ในการกล่าวไช้ร ๒ อย่างนั้น บุคคลผู้กล่าวว่า "สมณ-
ธรรมของท่านเหล่านั้น" ไม่มี ท่านเหล่านั้น ไม่ใช่สมณะ ดังนี้
พิพากษาว่า "ชื่อว่านำคำไช้รด้วยอัติมวตฺ" บุคคลผู้กล่าวว่า
"ชูบาลี วิลมกฎีดี มรรคกฎีดี ผลกฎีดี ของท่านเหล่านั้น ไม่มี "
ดังนี้ พึงราว่า "ชื่อว่านำคำไช้ร ด้วยอัติมวตฺซึ่งบุคคล กีฐี
นั้นนั่งกล่าวไช้รทั้งที่รู้ตัวอยู่ หรือไม่รู้ตัวตาม ยอมชื่อว่า เป็นผู้กล่าว
ไช้รพระอริยะเจ้าแท้ แม้โดยประการทั้งสอง กรรม (คือการกล่าว
ไช้รพระอริยะเจ้า) เป็นกรรมนหนัก เป็นทั้งสังขารคาวรณ์ (ห้ามสุรรค์)
ทั้งงั้มคาวรณ์ (ห้ามมรรคร).