ปฐมสมันตปาสาทินทบ - การบำเพ็ญเพื่อพระผู้มีพระภาคเจ้า : หน้า 357/409

ประโยค - ปฐมสมันตปาสาทินทบ ภาค ๑ - หน้าที่ 352 ความขวนขวาย น้อย เมื่อนานเหล่านั้นก็ลุกไปแล้ว ก็ทำวัตถุปฏิบัติ เสียเอง ถึงพระผู้มีพระภาคเจ้า ก็ทรงไฝพระทัยอยู่ว่า "พระญาติ ผูใหญ่ของเรา ไม่ได้รับตำแหน่งเป็นผู้ปฏิบัติจาก่อน แมก็จริง ถึงกระนั้น พระอานนท์นี้แหละ เป็นผู้สมควรในฐานะทั้งหลายเห็น ปนนี้" ดังนี้ จึงทรงนิ่งเงียบไว้ เพราะเหตุนั้น ท่านพระอุบาลีเถระ จึงกล่าวว่า "ท่านพระอานนท์ที่ บดาขวามีแห่งหนึ่ง ๆ ที่คลายแล้ว น้อมเข้าไปถวายแต่พระผู้มีพระภาคเจ้า พระผู้มีพระภาคเจ้า ก็สวย พระกระยาหารที่บาดถวายนัน" [ พระหมอ แมและชาวเมืองไม่ได้ถวายภัตพระผู้มีพระภาคเจ้า ] ถามว่า "ก็ในเวลาข้าวยากมากแพง มนุษย์ยังหลายเกิดความ อุตสาหะทำบำเพ็ญอย่างเหลือเกิน ถึงตนเองก็ไม่บริโภค ย่อมสำคัญของ ที่ตนควรถวายแก่พระภูมิหรือ ? เพราะเหตุไร ในกรณีนั้น พวก มนุษย์เหล่านั้น จึงไม่ได้ถวายแต่แม่กาสาทัศน์เท่านั้น, และเวรญู- พระมหานี้ ก็ได้ลูกของพระผู้มีพระภาคเจ้าให้อยู่จำพรรษา ด้วยความ อุตสาหะเป็นอย่างมาก เพราะเหตุไร พระมหานั้น ถึงไม่รู้่มความ ที่พระผู้มีพระภาคเจ้ามีอยู่ ?" ตอบว่า เพราะถูฏมารถใจ. จริงอยู่ มาริได้คลาดใจ คือทำ เวรัญชพราหมณ์ ผู้พอสัตย์ว่าลิขให้จากสำนักพระผู้มีพระภาคเจ้าเท่านั้น และชาวนครทั้งสิ้นให้ล่มหลงทั้งหมด ตลอดสถานที่ีมีประมาณ โโยนั้หนี่งโดยรอบ (เมืองวรัญญา) อันเป็นสถานที่พวกภิขาว