ปฐมสมเด็จพระกนิษฐา ภาค ๑ - หน้า ที่ 170 : หน้า 175/409

ประโยค(คฺด) - ปฐมสมเด็จพระกนิษฐา ภาค ๑ - หน้า ที่ 170 เริ่มเรื่องฃดูฑสังฆายา โดยสมเมั้นแล ภูษี ๒๖,๐๐๐ รูป ประชุมกันที่ภูมิม อาสนะของพระมหาอริญญะเถร เขาปักหน้าไปทางด้านทิศตะวัน ธรรมาสนะของพระมหาอริญญะเถร เข้าดังนั้นหน้าไปทางด้านทิศอุดร ครั้งนั้นแล พระมหาอริญญะอธิฐานเชิญแล้ว ก็นั่งบนธรรมาสนะ โดยลำดับอันถึงแก่น ตามสมควร. พระมหาเถระ ๖๒ รูป ซึ่งมีพระมหิทนะเถระเป็นประธาน ก็นั่งล้อมธรรมาสนะ พระณัฏฐาภาดา แม้ของพระราชา พระนามว่ามัตภตถา เป็นผู้ เอาเครื่องงาน ( คือ ตั้งใจศึกษาเล่าเรียน ) ร่วมกับภิกข ๕๐๐ รูป นั่งล้อมธรรมาสนะของพระมหาอริญญเถรนั้นแล ด้วยตั้งใจว่า " จัก เรียนเฉพาะวัน . " พวกภิกษุผู้ที่เหลือ และบริษัทพร้อมด้วย พระราช ก็ได้ขึ้นนั่งอันถึงแก่น ๆ แล้ว. ครั้งนั้น ท่านพระมหาอริญญเถร ได้แสดงนิมนทนแห่งพระวัน ว่า " โดยสมเมั้น พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้า ประทับอยู่ในตำแหน่ง สะเดาอันแนปุยักษ์สูง ใกล้เมืองเวธวาน" ดังนี้เป็นต้น. เมื่อ ก่อนท่านพระอริญญเถร แสดงนิมนทนแห่งพระวันแล้ว อากาศก็ร้อง คำรามดังสนั่น สายฟ้าก็อันมีใจดูกลลามแปลบปลาบ พวกเทวดา ได้ถวายาสุทธามวารแล้ว. มหาปุรุษไหวหวั่น จนถึงที่สุดค้ำรองแผ่นดิน. เมื่อปฏิหาริย์หลายอย่างเป็นไปอย่างนั้น ท่านพระอริญญเถร ซึ่งมีพระมหาเถระอินาสพ เจ้าคณะแต่ละคณะ ๒๖ รูป อันมีพระ