การวิเคราะห์บาปและกรรมในพระพุทธศาสนา ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 101
หน้าที่ 101 / 409

สรุปเนื้อหา

บทสนทนานี้เกิดขึ้นระหว่างพระเดชและพระราชาซึ่งตั้งคำถามถึงบาปและกรรม มุ่งเน้นถึงความคิดว่าเจตนาในการกระทำส่งผลต่อกรรม โดยพระเดชชี้ให้เห็นว่าทุกคนมีความรับผิดชอบในกรรมของตนเอง และไม่มีใครสามารถหลีกเลี่ยงได้เมื่อได้กระทำกรรมไปแล้ว ประเด็นสำคัญคือการตระหนักถึงความคิดและการกระทำในชีวิตประจำวัน ซึ่งมีผลทำให้เกิดบาปหรือบุญในที่สุด

หัวข้อประเด็น

-การสนทนาเกี่ยวกับกรรม
-บทบาทของเจตนาในกรรม
-ความรับผิดชอบส่วนบุคคล
-การเข้าใจบาปและบุญในพระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปฐมสัมมัญปิตา สทากาเปล กาค - หน้าที่ 96 ปลุกภิญญาเสียงจากชีวิตจำนวนเท่าที่รูป. บาปนี้จะมีใคร? พระเดช ทูลถามว่า "ขอถวายพระพร! ก็พระองค์มีความคิด orว่า " อำนาจนี้ งงไปยังพระวิหารแล้ว มาถึงทั่งหลาย." พระราชา. ไม่มี เจ้าข่า. พระเดช. ขอถวายพระพร! ถ้าพระองค์ไม่มีความคิดเห็นปน นี้ใช่, บาปนี้มีแต่พระองค์เลย. [พระโมคคัลลัมุตติสดิสสะอ้างพระพุทธเจ้าตล่งท่าน] ลำดับนั้น พระเดช (ถาววิสชา) ให้พระราชทรงเข้าพระทัย เมื่อความนี้ด้วยพระสูตรนี้ว่า " ดูก่อนภิญญทั้งหลาย! เรากล่าวเจตนาดว่า เป็นกรรม, บุคคลคิดแล้ว จึงกระทำกรรมด้วยภาย วางใจ" ดังนี้. เพื่อ แสดงเนื้อความนั้นนั่นแล พระเดชจึงนำติสต์ตรามา - เป็นอาหรณ ดังต่อไปนี้. " ข้อต่ำท่านผู้เจริญ! นกเป็นอันมากเข้าใจ ว่า " บุญนั้นของพวกเรายอยู่แล้ว " จึงพูดกันมาว่า นายพรานอภัยข้าพเจ้ายอมถูกต้องกรรม, เมื่อ นายพรานอภัย ข้าพเจ้าก็ปำนั้น ใจของ ข้าพเจ้า ยอมสงสัย ว่า ( บาปนั้น อะมีแต่ ข้าพเจ้า หรือหนอ? ). © อง. ฉกุ. ๒/๒๓๓. ๒. ข. ชา. ๒/๒๕๐-๒. ชาครูภ๎า. ๔/๓๐๕.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More