ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(ตอน) - ปฐมสมเด็จท่านสถามแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 108
ชมชาวอยู่ พระเกศ็งแจงให้ฟังนะนั่นเข้าใจ สมาทาน อาจาหาร รู่งร้อยด้วยธรรมมิดา อนสมควรแกะแน่นั้นแล้ว ให้ตั้งอยู่ในใด- สรงคมืนและบาคดิส พร้อมด้วยนำนาวาจาแน่นแห่มนี้ส่ั้น. ยักษ์ คนธรรม์ และกุมภัณฑ์ แมเหล่านี้เป็นอันมาก ที่อยู่บ้านพานต์ ได้ฟังธรรมกาของพระเกศงแจง แล้ว ก็ได้อยู่ในสรวงและศิล. แม้ปัญญาคัย พร้อมด้วยนางภัทรยงยินดี และบุตร ๕๐๐ ก็ได้ตั้งอยู่ในปฐมบรรร.
[ พระเกศงให้โอวาทพาวักยักษ์และกายสเป็นต้น ]
ลำดับนั้น ท่านพระชมนิตักเกศะ เรียกพวกนากและรากษ แม้งหมดคามแล้ว จึงกล่าวอย่างนี้ว่า:-
" จำเดิมแต่บัดนี้เป็นต้นไป พวกท่านอย่าให้ ความโกรธเกิดขึ้นเหมือนในกา่ก่อนเลย และ อย่าทำลายข้าวกล้า (ให้เสียหาย) เพราะว่า สัตว์ทั้งหลาย ใครต่อความสุข จงแผ่มตด ไปในสัตว์ทั้งหลายว่า' ขอบคุณมนุษย์ จงอยู่ เป็นสุขเถิด."
นากและยักษ์เป็นต้นเหล่านั้นทั้งหมด รับโอวาทของพระเกศงว่า "คือท่านผู้เจริญ !" ได้ปฏิบัติตามที่ท่านปราสอนแล้ว. ก็ในวันนั้นและ เป็นสมาทกาการบูชาพญานาค. เวลานั้น พญานาค ส่งให้รัตนบัลลังค์ของตน มาแต่งตั้งถวายพระเกศะ. พระเกศะ ก็ยืนบนบัลลังก์. ฝ่ายพญานาค ได้ยืนพัดพระเกศะอยู่ในที่ใกล้. ในขณะนั้น