ปฐมสมันตปาสาทิกา แปล ภาค ๑ ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 378
หน้าที่ 378 / 409

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอการทำจิตให้ผ่องใสซึ่งเป็นคำสอนที่สำคัญจากพระพุทธเจ้า เน้นถึงความไม่กลัวร้ายและความไม่กล้าร้าย รวมถึงการเป็นผู้รู้ประมาณในภาคุตาถการ นอกจากนี้ยังบอกเล่าถึงการแสดงโอวาทปฏิปาก์ของพระพุทธเจ้าในปฐมโพธิกาล ซึ่งมีความสำคัญในการเข้าถึงความรู้และการปฏิบัติธรรม และมีการแสดงถึงเหตุผลที่พระพุทธเจ้าไม่ทรงทำอิทธิบาทในภายหลังในทองที่นั่งซึ่งเป็นการนั่งในราสาน

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของการทำจิตให้ผ่องใส
-คำสอนจากพระพุทธเจ้า
-การเป็นผู้รู้ในภาคุตาถการ
-โอวาทปฏิปาก์ในปฐมโพธิกาล
-เหตุผลที่พระพุทธเจ้าไม่ทรงทำอิทธิบาท

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค (ตอน) - ปฐมสมันตปาสาทิกา แปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 373 ความทำจิตของตนให้ผ่องใส นี้เป็นคำสอน ของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ความไม่กลัวร้าย ความไม่กล้ร้าย ๑ ความ ลำรวมในพระปฏิปามก ๑ ความเป็นผู้รู้ ประมาณในภาคุตาถการ ที่อนที่ผัสสง ๑ ความประกอบโดยเอื้อเฟื้อในอธิจิต ๑ นี้เป็น คำสอนของพระพุทธทั้งหลาย พึงทราบปฏิปาก์บกบาปเทของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย แม้นอนนี้ โดยอญานี้นั่นแแล จริงอยู่ พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ มีพระโอวาท- ปฏิปาก์บาญาเฉพาะ ๑ คาถานี้เท่านั้น คาถานี้นั่น ย่อมมาสู่สึก บนที่ที่สุดแห่งพระศาสนาของพระพุทธเจ้า ผู้นพระชนมายุยาวนาน ทั้งหลาย แต่สำหรับพระพุทธเจ้าผู้มีพระชนมายุอ่อนน้อยทั้งหลาย คาถา เหล่านี้มาสู่เฉพาะในปฐมโพธิกาลเท่านั้น. ด้วยว่า จำเดิม ตั้งแต่เวลาทรงบัญญัติสิขาบาลมา ก็แสดงเฉพาะองค์ปฐมโพธิก์ เท่านั้น ก็เลยอาปฎิปากบานนั้น พวกกิเลุทธ่านนี้แสดง พระพุทธ- เจ้าทั้งหลายหาทรงแสดงไม่. เพราะฉะนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้า แม้ ของพวกเรา ก็ทรงแสดงโอวาทปฏิปาก์บกบี้นตลอดเวลาเพียง ๒๐ พรรษา ในปฐมโพธิกาลเท่านั้น [ เหตุที่พระพุทธเจ้าไม่ทรงทำอิทธิบาทและปฏิปาก์] ต่อมาวันหนึ่ง พระผู้พระภาคเจ้า ประทับนั่งอยู่ในราสานของ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More