ปฐมสมันต์ป่าเทศกาลา ภาค ๑ : หน้า 407/409

ประโยค-ปฐมสมันต์ป่าเทศกาลา ภาค ๑- หน้าที่ 402 เหล่านั้นผ้าสาฎิกผืนหนึ่ง ๆ มีราคาห้าสอง. พราหมณ์ได้ถวายผ้ามี ราคาแสน แก่กษัต๎ร ๕๐๐ รูป ด้วยประการะนี้ พราหมณ์ถอดถวาย แล้วถึงท่านยังไม่พอแก้ไข ได้แบ่งผ้าดำพลแดง และผ้าปัตตะคะ และผ้าหมมากมายมีราคาเจียดแปลพัน ถวายเพื่อประโยชน์แก่บริหาร มีผ้าราดเขาผ้าสาลิยน ประคดเอวและผ้ากรองน้ำเป็นต้นอีก. และ ได้ดวงน้ำมันยามซึ่งงุ้มร้อยครั้งพันครั้ง ให้เต็มทะนาน ถวายน้ำมัน มีราคาพันหนึ่ง เพื่อประโยชน์แก่การก่อเกินรบหน่อย ๆ จะมี ประโยชน์อะไร ด้วยการกล่าวมากไปบ้างอัจฉ๋่. บริการอะไร ซึ่งเป็น เครื่องใช้อย่างสมณะ ชื่อว่าพราหมณ์มีได้ถวายแล้วมีได้ม. แต่ใน พระบลิกกล่าวแต่เพียงจิวเท่านั้น. ครั้งนั้นแล พระผู้มีพระภาคเจ้า จะทรงฝนคือองค์ธรรมให้ตก ทำเวรบูชาพระมหาโมลีสั้นสมิ่งกาจการบารมีโกรธเหลือมะ คือการฟัง ธรรม ด้วยถูกบารดาใจให้คลายเคลื่อนไสเสสามเดือน ผู้ทำการบูชา ใหญ่อย่างนั้นแล้ว พร้อมด้วยบูรณและภรรยาถวายบังคมแล้วนั่ง ให้ เป็นผู้มีความจำเต็มที่ โดยวันเดียวเท่านั้น จึงของพราหมณ์ให้สิ่งเห็น สมาทานอาภูญให้รับจี๋ด้วยธรรมิกา แล้วเสียดลูกอาศะ หลีกไป. ฝ่ายพราหมณ์ พร้อมทั้งบูรณและภรรยา ถวายบังคมพระผู้มีพระ ภาคเจ้าและภิกษุสงฆ์แล้วตามไปส่งเสด็จ พลางกล่าวคำมีอทิธิงนี้ ว่า "พระเจ้าข้า ! พระองค์ พึงทำความอนุเคราะห์แก่พระองค์ ทั้งหลายแม้อีก" แล้วปล่อยให้น้ำตาโลกล่มมา.