ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๓- ปฐมสมับปาสักกาแปลง ภาค ๑ - หน้าที่ 362
จะพลิกแผ่นดิน แล้วให้กูฎฯ ทรงหลายฉันจวนดิน,' ครวนนั้นท่านได้มี
ความริษงั้งว่าว่า "ถก่ว่า เมื่อเราอยู่ในสำนักของพระผู้มีพระภาคเจ้า
จะไม่พูดองค์พระผู้มีพระภาคเจ้า แล้วพึงทำอย่างนั้นใช่รึ.. ข้อนั้น
จะไม่ฟังเหมาะแก่เรา...จะพึงเป็นเหมือนการแข่งดี ที่เรากับพระผู้-
มีพระภาคเจ้า; เพราะฉะนั้น พระเณรมีความประสงค์จะตูลอ จึงมา
กราบทูลกล่าวคำนี้นะพระผู้มีพระภาคเจ้า.
[ ภายในแผ่นดิน มีจงดินที่มีรสโอชา ]
สองบทว่า เหตุวิมุติสมุนนัน ความว่า ได้ยินว่า พระเณร
กล่าวหมายเอาฟังดิน โชคชาติน วงดิน ซึ่งมีอยู่ในพื้นที่เบื้องล่างแห่ง
แผ่นดิน.
บรรดาเทเหล่านั้น บทว่า สมุนนัน กล่าวว่า มีรสหวาน
อธิบายว่า "มีรสดี." เหมือนอย่างในประโยคว่า "ต้นไม้ผล
สมบูรณ์ และมีผลเกิดแล้ว พึงมีในสถานที่นั้น" ดังนั้น พึงทราบความ
หมายว่า มีผลอร่อยฉันใด แม้ในอธิรานี้ ก็ฉันนั้น บ่นฑิต
พึงทราบความหมายแท่งว่า " สมุนนัน" นี้ว่า มีรสหวาน คือนรสชาติ.
ส่วนคำว่า "เสวยฤทป บุกุณูม อนิลิก" นี้ว่า พระเณรกล่าวว่า
แล้ว ก็ดีเพื่อแสดงข้ออุปมา เพราะพื้นเบื้องล่างแห่งแผ่นดินนั่น เป็น
ธรรมชาติมีรสหวาน.
นำหวาน ที่ตวามสนงเล็ก ๆ ทำไมแล้ว ชื่อว่า ๋ทุกทุกมธุ
(น้ำผึ้งหวาน).
บทว่า อนิลิก แปลว่า ไม่มีตัว คือไม่มีตัวอ่อน ได้แก่น้ำผึ้ง