การอธิบายคำและความหมายในอรรถกถา : หน้า 343/409

ประโยค(ง) - ปฐมสมันตปภาพสาธก คำภา ๑ หน้า 338 ต้องการ พึงถือเอาวิธีนั้น จากวรรณนาแห่งเภตราสูตในอรรถกถา แห่งมัชฌิมนิกาย ชื่อว่า ปัญจสุทูนี จากวรรณนาสถาน ในอรรถกถา ทุกนิกาย ชื่อปรมิตโธติกา หรือในอรรถกถาที่นิมนต์ ชื่อสูงมคลา- วิลาสนี นะนี้แล ข้อว่า อุปาสก มั ภิว โคดิโม ธารเขต อธิบายว่า "ท่าน พระโคดมผู้เจริญ จงทรงจำข้าพเจ้าไว้ด้วยว่า ข้าพเจ้ามีเป็น อุปาสก ดังนี้เถิด" ก็ในอรรถกถานี้ เพื่อความเป็นผู้กล่าวในวิสัชนง ตนเป็นอุปาสก ควรทราบปฏิสนธินี้งั่วให้ว่า "ใคร ท่านเรียกว่า อุปาสก เพราะเหตุไรจึงเรียกว่าอุปาสก อุปาสกนั้น มีฉลากอย่างไร มืออาชีพ อย่างไร มีอะไรเป็นวิบัติ มีอะไรเป็นสมบัติ" ข้าพเจ้าไม่ได้จําแนก ปฏิสนธินั้น ไว้ในอรรถกว่าด้วยนิทานนี้ เพราะจะทำให้เป็นภาระ หนักก็น่ะไป แต่ในศึกษาอย่างหลาย ผู้มีความต้องการ พึงทราบ โดยนี้ที่ข้าพเจ้าคำว่าไวแล้ว ในอรรถกถามนี้มีชื่อปัญจสุทูนี นั่นแล [ อธิบายคำที่ลงในอรรถ ๔ อย่าง ] คำอธิบายนี้ ในว่าน " อธุจุดค" นี้ ย่อมปรากฏใน อรรถคือ อาติ( เบื้องต้น ) โคดิ (เบื้องปลาย) โกฏิวาสะ (ส่วน ) และ เสฏฐะ (ประเสริฐ) จริงอยู่ คำคะศัพท์ ย่อมปรากฏในอรรถคือเบื้องต้น ในประโยค ทั้งหลายอธิว่า "ดู่อ่านายประดูเพื่อนรัก" ดังแต่วันนี้เป็นต้นไป