ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปฐมสมันต์ปาสำหรับกาแปลง กด - หน้าที่ 95
พระเถร. ขอถวายพระพร! ถ้่านั้นในระยะแต่ละโยชน์โดยรอบ รถจอดขับด้านแผ่นด้วยล้อข้างหนึ่งด้านศุภมพ, ม้าจึงเหงียบแบน ด้านทั้งสองด้านทักษิณ, บุญของมันเหรียบแบนด้วยเท้า ข้างหนึ่งด้านทิศปิฉิม, ถาดน้ำหนึ่งกาด จงวนทาบส่วนถึงกลางด้าน ทิศอุดร. พระราชสั่งให้กระทำอย่างนั้นแล้ว.
[ พระโมคลิญุตรติสาสะอริยฐานให้แผ่นดินไหว ]
พระเถร: เข้าดูฤดูตามมือภิญญาเป็นนาม ออกแล้ว ได้ภิญญาให้แผ่นดินไหว มีประมาณโยชน์หนึ่ง ด้วยความรำพึงว่า " ขอให้พระราชาชาตทอดพระเนตรเห็น " ดังนี้. ทรงกุรุท ล้อสรที่หยุดอยู่ภายในเขตแดนนี้เอง ไหวแล้ว, นอกนี้ไม่ไหว. ทางทิศทักษิณและทิศปิฉิม, ทำของบ้านและบุษที่เหรียบอยู่ภายใน เขตแดนเท่านั้น ไหวแล้ว, และตัว ( ของมันและบุษ ) ก็ไหวเพียง Thing. ด้วยประกายดังนี้. ทางทิศอุดร น้ำที่งอยู่ภายในเขตแห่งอาถกน้ำ ไหวกึ่งส่วนเท่านั้น, ที่เหลือไม่มีไหวเลยแล.
[ พระเจ้า โคตรรัตน์สถาน์ข้อสงสัยในเรื่องบาป ]
พระราช: ทอดพระเนตรเห็นปลุกรินแล้ว ก็ถือพระท่าว่า " บุญนี้ พระเถรจักสามารถเพื่อจะยกองค์พระศาสนาได้ " จึงตรัสถาม ความสงสัยของพระองค์ว่า " น้าแต่พระคุณเจ้านุ้ยเจริญ! โยมได้ส่งอามาตย์นายหนึ่งไปคล้อยสั่งว่า ' เธอไปยังพระวิหารระงับอิทธิฤทธิ์แล้วนิมนต์ให้กินสุขทำบุญสดใด ' ดังนี้, เข้าไปยังพระวิหารแล้ว ได้"