ปฐมสัมผัสสากลภาค ๑ - หน้า 315 : หน้า 320/409

ประโยค - ปฐมสัมผัสสากลภาค ๑ - หน้า 315 บทว่า หีบ ความว่า ผู้ถูกเขาติเตียน คือลูมึน เหยียดหยาม ด้วยอำนาจชาติรัตน์และโภคะเป็นต้น ที่ชื่อว่าเวทารามเพราะความ เป็นผู้ประกอบด้วยลิวาแห่งโมนะ บทว่า ปติเดด ความว่า ผู้ตรงกันข้ามจากบุคคลเหล่านั้น เพราะ ความเป็นผู้ประกอบด้วยผลิวาแห่งโมนะ บทว่า สุตุณา ความว่า ผู้ประกอบด้วยผิวพระรณ ที่น่า ปรารถนา น่าใจ และน่าชอบใจ เพราะความเป็นผู้ประกอบ ผลิวาแห่งโทสะ บทว่า ทุพพลแนว ความว่า ผู้ประกอบด้วยผิวพระรณที่ไม่น่า ปรารถนา ไม่น่าใคร่ และไม่น่าชอบใจ เพราะความเป็นผู้ประกอบ ด้วยผลิวาแห่งโทสะ อธิบายว่า "ผู้รูปปลอกประหลาดกว่าผู้ที่ มีรูปสวย" ดังนี้บ้าง บทว่า สุตคุณ ไม่แก่ ผู้ไปสุตคุณ อีกอย่างหนึ่ง ได้แก่ผู้มั่งคั่ง คือมีทรัพย์มาก เพราะความเป็นผู้ประกอบด้วยผิวมากแห่งโลกะ บทว่า ทุกคุณ ได้แก้ ไปสู่ทุกคุณ อีกอย่างหนึ่ง ได้แก่ผู้กอณ คือมีข้าวและน้ำหน่อย เพราะความเป็นผู้ประกอบด้วยผลิวาแห่งโลกะ บทว่า ยากามมูปค ได้แก้ ผู้เข้าถึงตามกรรมที่ตนเข้าไปส่งสม ไว้แล้ว บรรดาบทเหล่านัน พระผู้มีพระภาคตรัสถึงแห่งพุทธวจนะด้วย บทว่า " จวนามาน" เป็นอาติ องค์ กิเลงยกกับมูปุปาญ (ญาณเครื่องสัตว์ผู้เข้าถึงตามกรรม ) ก็เป็นอนิทรรศแล้วด้วยบทนี้