ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค ๓ : หน้า 40/409

ประโยค-ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค ๓ หน้า ๓๕ ไหว้ด้วยใจนั้น ชื่อว่าเทวา. การหยั่งรู้พระบัลลิสและอรรถแห่งพระบัลลิส ตามเป็นจริง ชื่อว่าสิฏฺฐวณิ. ก็เพราะในปฏิทิน ดังนี้ ธรรม อรรถ เทวา และปฏิทินเหล่านี้ อันบุคคลผู้มีปัญญามากำในทั้งหลายยังลง ได้ยากและมีทั้งอาโรคที่พวกเขาไม่พึงได้ คูมหาสุทรอันสัตว์ทั้งหลาย มีเงื่อนไขเป็นต้นหยั่งได้ยากจะนั่น เพราะฉะนั้น จึงจัดว่าเป็นคุณ ลักษณ์ซึ่ง. ก็แน่นอนฏิพิงทราบคัมภีร์ภาพทั้ง ๔ ในปฏิทิน นี้ แต่ จะปฏิ, ด้วยประการจะนึง [อธิบายคัมภีร์ภาพอีกบทหนึ่ง] อีกอย่างหนึ่ง เหตุ ชื่อว่าธรรม, สมจริงดังพระคำสาธิพระผู้มี พระภาคเจ้าตรัสไว้ว่า "ความรู้ในเหตุุ ชื่อว่าปฏิสัมภิทา.". ผลแห่งเหตุ ชื่อว่าภรรถ สมจริงดังพระคำสาธิพระผู้มีพระภาคเจ้า ครัสไว้ว่า "ความรู้ในผลแห่งเหตุ ชื่ออัดเป็นภูมิสัมภิทา." บัญญัติ อธิบายว่า การสนทนาธรรมตามธรรม ชื่อว่าเทวา. การครัสรู้ชื่อว่า ปฏิวิฺฒ, ก็ปฏิวิฺฒนั้นเป็นทั้งโลกะและโลภะ คือความรู้รวมใน ธรรมตามสมควรแก่อรรถ ในอรรถตามสมควรแก่ธรรม ในบัญญัติ ตามสมควรแก่ทางแห่งบัญญัติ โดยอธิษฐานและโดยความไม่งามาย.