ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(ตอน) - ปฐมสมันดปาติกานแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 254
ที่กะทะกระเปาะเปล่าออกมาได้ก็นานว่า ย่อมเป็นไก่ตัวพี
ฉะนั้น ส่วนพระผู้มีพระภาคเจ้า ชื่อว่าถึงามนั่นว่า " เป็นผู้
ประเสริฐที่สุด " เพราะไม่มีใครทัดเทียมได้ด้วยพระองค์ทั้งปวง ."
[ พระผู้มีพระภาค เป็นผู้ประเสริฐเพราะบำเพ็ญเพียร ]
พระผู้มีพระภาคเจ้า ครับทรงประกาศความที่พระองค์ เป็น
ผู้เจริญที่สุดและประเสริฐที่สุด อย่างยอดเยี่ยมแก่วงสมองฉะนั้นแล้ว
บัดนี้ เพื่อจะทรงแสดงปาฏิทิน ที่เป็นเหตุให้พระองค์ทรงบรรลุความ
เป็นผู้เจริญที่สุดเป็นต้น จำเดิมแต่ส่วนเบื้องต้น จึงสร้างว่า
" อารุป โป น ม พราหมณ์ " เป็นต้น.
อีกอย่างหนึ่ง เพราะได้สับข้อที่พระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้เจริญ
ที่สุดและประเสริฐที่สุด อย่างยอดเยี่ยมนี้แล้ว พราหมณ์จึงอดความ
คิดอย่างว่าว่า " พระผู้มีพระภาคเจ้า ได้ทรงบรรลุความเป็นผู้เจริญ
ที่สุดและประเสริฐที่สุดด้วยปฏิปทา อะไรนอลา ? ดังนี้ พระผู้มี
พระภาคเจ้า ทรงทราบความคิดของพราหมณ์นั่นแล้ว เมื่อจะทรงแสดง
ว่า " เราได้บรรลุความเป็นผู้เจริญที่สุดและประเสริฐที่สุด อย่างยอด
เยี่ยมนี้ ด้วยปฏิปทา " จึงได้ตรัสอย่างนั้น
บรรดาบทเหล่านั้น หลายบทว่า อารุโ โป น ม พราหมณ
วิริย อิโก้ ความว่า " คู่อ่อนพราหมณ์ ! ข้อที่เราเป็นผู้เจริญที่สุด
และประเสริฐที่สุด อย่างยอดเยี่ยมนี้ เราได้บรรลุด้วยความ
เกียรติรัน ด้วยความหวังมั่งคั่ง ด้วยความมีภาวะสากระส่าย
(และ) ด้วยความเป็นผู้จิตฟุ้งซ่านไม่. อีกอย่างหนึ่งแ ล เพราะเราได้