ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปฐมสัมผัสในตำราแปล ภาค ๑ - หน้า 145
แสดงธรรมโบรด. ธรรมามิยะ ได้มีแก่สัตว์ ๔๕,๐๐๐. พระผู้มีพระ- ภาคได้ประทานอาหารมวกไว้แล้วแต่ศีลหลีกไป ชาวเมืองสร้างพระเจดีย์ ที่ปฏิหาราม บรรจุมกรนั้นไว้ข้างใน. พระมหาเทวะได้สั่งสอน ชาวเกาะ.
ส่วนในกลางของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่า โกณฑมฺมิ ทวิป นี้มิชื่อว่า วรวีป. พระราชาทิพระนามว่า สมภิ. เมืองหลวงชื่อว่า วัตตามน. บรรพตชื่อว่า สุวรรณภูมิ. ก็แสยมขึ้น เกิดฝน แล้ว กิญฺญายหายาก ข้าวกล้เสียหายในวาริปี. พวกสัตว์ก็มีความวิตกติฉันหา ด้วยโรคคือความอดอยาก พระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่า โกณฑมฺมิ ทรงทอดพระเนตรสุดสวาสพุทธจัญญู ได้ทรงเห็นสัตว์ เหล่านั้นผู้ก็ความวิตกติฉันหา. ครั้นทรงทอดพระเนตรเห็นแล้ว มี ภิกษฺญามันมิรับโลก้มได้แล้วไป (ยังเกาะนั้น). ด้วยพุทธานุภาพ ฝนได้ตกถูกต้องตามฤดูฏกาล. ภิกษฺญาได้ง่าย. พระผู้มีพระภาคเจ้าทรง แสดงธรรมโบรด ( ชาววิปั้น ). ธรรมามิยะ ได้มีแก่สัตว์ ๔๕,๐๐๐
พระผู้มีพระภาคเจ้า พุทธะเถระนามว่า มหาสมุทร ซึ่งมีภิกษุพันรูป เป็นบริวารไว้ที่เกาะ. ได้ประกาศประคองอันไว่าใกล้หายแล้ว. ชนทั้งหลายได้สร้างพระเจดียร์ประคองอันไว้ภายใน.
อีกทั้งในกลางแห่งพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่า กัสสป เกนน์นี้ชื่อว่า มณฑทิวป. มีพระราชทรงพระนามว่า ชยันต์.เมืองหลวงนามว่าไพศาล. บรรพกมีชื่อว่า สุกฺกฎู. ก็สมัยนั้นแล้ว ได้มีการทะเลจะวากใหญ่ในมณฑทิวป. สัตว์เป็นอันมากเกิดทะเลจะวากแก่ง