ปรโยค(ก) - ปฐมสัมผัสของนักทำแปล ภาค ๑ : หน้า 336/409

ปรโยค(ก) - ปฐมสัมผัสของนักทำแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 331 อธิกันตภพนี้ ย่อมปรากฏในอรรถ คือ ขยะ (ความสั้นไป) สุขะระ (ความดี) อธิษฐาน (อุโบสถ) และอัพภโนมะนะ (ความชมเชย) จริงอยู่ อธิกันตภพ ปรากฏในความสั้นไป ในปรโยค ทั้งหลายเป็นดังว่า "พระเจ้าข้า! ราติร่วงไปแล้ว ปฐมยามผ่าน ไปแล้ว ภูกษ์สูงมั่นงอานแล้ว." อธิกันตภพ ปรากฏในความดี ในปรโยคทั้งหลายเป็นดังว่า "คนนี้ ดีดกว่า และประณีตกว่า ๔ คนเหล่านั้น." อธิกันตภพ ปรากฏในรูปงาน ในปรโยคทั้งหลายเป็นดังว่า "ใคร ช่างรังรองด้วยฤทธิ์ ด้วยยศ มีพรรษน งดงามยืนยง ยิ่งกว่าปวงให้สว่างอยู่ กำลัง ใหว้ท่าของเรา? " อธิกันตภพ ปรากฏในความชมนะ ในปรโยคทั้งหลาย เป็นดังว่า "พระเจ้าข้า! ภิกขุของพระองค์ น่าชมเชยยิ่งนัก." แม้นอธิกันตภพ ก็ปรากฏในความชมเชยดีเด่น. พิฆาตสันนิฐานว่า "ก็เพราะอธิกันตภพ ปรากฏในความชมเชย ฉะนั้น เวรญาณพารหมณ์ จึงกล่าวอธิบายไว้ว่า ทีละ ๆ ท่านพระโคม ผู้เจริญ!" กในอธิกอนํ นี้ อธิกันตภพนี้ พึงทราบว่า ท่านกล่าวไว้ ๒ ครั้ง