ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปฐมสมันตปาสาทกมเปล กาด - หน้าทั 84
ก็ไม่ได้เนยใส่สักว่าฟายมือหนึ่ง เลยสิ้นอายุสังเวช เพราะกำลังแห่ง
พายิ ได้โอวาทภิคุณสูงมั่งด้วยความไม่ประมาท แล้วนั่งโดยบัลลังก์
ในอากาศ เข้าพิธาอธิษฐานแล้ว
พระราชา ทรงทราบความเป็นไปนั้นแล้ว ได้รงทำกิจการแก่
พระธรา แล้วทรงรับสั่งว่า "ขึ้นชื่อว่า เมื่อเรารองราชอยู่ พวก
ภิญญูยังหาปัจจัยได้ยากอย่างนี้" แล้วทรงรับสั่งให้สร้างสระโบกบรงค์
ไว้ที่ประตูทั่ง ๔ แห่งพระนคร ให้บรรจุเต็มด้วยกลัษสวยไว้ ได้ยินว่า
สนั่นนั้นเครื่องบรงค์บรรจงห้าเสน กิดขึ้นแก่พระราชทูทุกวันนี้ คือ
ที่ประตูทั่ง ๔ แห่งพระนครปดลสุทธิ์เสน ที่สภาหนึ่งแสน ครั้งนั้น
พระราชาทรงสะดอวยท่านนิครเณร วันละหนึ่งแสน หนึ่งแสน
เพื่อดำการทรงบูชาด้วยวัตถุมงคลของหอมและกลัษไม้เป็นต้น ที่พิธ-
เจดีย์, หนึ่งแสนเพื่อดำการทรงบูชาพระธรรม. คือ ทรงน้อมถวาย
แสนนี้เพื่อประโยชน์แก่ปัญญา ๔ แก่พวกภิญญูผู้ทรงธรรมเป็นพุทธสุด.
แสนหนึ่งถวายภิญญูสูงมั่ง. ถวายอีกแสนหนึ่งเพื่อประโยชน์แก่สัจที่
ประองค์ ๕ ค้น, ลากและสักการะอันโอพร เกิดแล้วในพระศาสนา
ด้วยอาการอย่างนี้.
[ พวกเดียวกันปลอมงาชในพระพุทธศาสนา ]
เิดียรณ์ทั้งหลาย เลือกลาและสักการะแล้ว ชื่นสุดไม่ได้
แม้สักว่านจิ้นและเครื่องบ่งไหม เมื่อปราณลากและสักการะ จิ
ปลอมบงในพระพุทธศาสนา แล้วแสดงพุทธ (ลัทธิ) ของตน ว่า "นิธรรม นี้นิยม." พวกเดียวกันเหล่านี้ แม้เมื่อไม่ได้บง