ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(ตอน) - ปฐมสัมผัสสักกะเทว โภค ภาค ๑ - หน้าที่ 244
พระภาคเจ้า ชื่อว่า ตัปสิ ซึ่งว่า อธิษฐานว่า ทรงเวียง ทรงสลัด
ทรงละ คือทรงกำจัดขยะธรรมเหล่านั้นเสีย
[ เวรัญญพราหมณ์กล่าวว่าพระพุทธเจ้าว่าเป็นผู้ปราศจากครรภ์ ]
พราหมณ์เข้าใจว่า "กรรมมีการกราบไหว้เป็นต้นนั้น ย่อม
เป็นไปเพื่อความเข้า ถึงพร้อมแห่งครรภ์ในทวโลก เพื่อได้เฉพาะ ซึ่ง
ปฏิสันถิในทวโลก" และเห็นกรรมมันไม่มีในพระผู้มีพระภาคเจ้าจึง
กล่าวพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า " พระโคดมผู้เจริญ เป็นผู้ปราศจาก
ครรภ์" อีกอย่างหนึ่ง พราหมณ์ เมื่อเมื่อแสดงโทษ เพราะการถืo
ปฏิสันถิในท้องแห่งมรรคาของพระผู้มีพระภาคเจ้า ด้วยอำนาจความโกธ
จึงกล่าวอย่างนั้น." ในบทว่า " อปโพโถ" นั้น มีใจความเฉพาะบท ดังต่อไปนี้ :-
พระสมณโคดม ชื่อว่า อปโพคะ เพราะอธิษฐานว่า ปราศจากครรภ์
อภิยาว่า "พระสมณโคดม ไม่สมควรถึงความบังเกิดในทวโลก." อีกอย่างหนึ่ง ครศร์ของพระสมณโคดมมันเลย เหตุนี้ ท่านจึงชื่อ
อปโพคะ อธิบายว่า "พระสมณโคดม ชื่อว่าเป็นผู้มีส่วนได้แต่ครรภ์
ที่ละวามต่อไป เพราะจะเป็นผู้หินห่าง จากครรภ์ในทวโลก,
เพราะเหตุนี้ ความอยู่ในครรภ์ ในท้องแห่งมรรคของพระสมณ
โคดมนี้ จึงเป็นการล่วงบัง." ก็เพราะความอนุธรรต่อไป
ของพระผู้มีพระภาคเจาากไปแล้ว จะนั่น พระองค์มีองค์ทรงพิจารณา
เห็นความปรารถนากครรภ์นั้น (มีอยู่) ในพระองค์ จึงทรงรับรอง
บรรยายอื่นอีก.