ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปฐมสมันปาฎิทานแปลภาค ๑ - หน้าที่ 374
มีครามดา ในบทพจราม ได้รับเสียงกึกก้องหลายๆวา่า "ภิกษุ
ทั้งหลาย! ตั้งแต่บัดนี้ไป เราจักไม่ทำอิโมค จักไม่แสดงปฐมสมัน,
ภิกษุทั้งหลาย! ต่อแต่นี้ไปพวกเธอท่านนั้น พึงทำอิโมค พึงแสดง
ปฐมสมัน ภิกษุทั้งหลาย! มีชาญามีโอกาสที่พระตกดต
จะพึงทำอิโมค พึงแสดงปฐมสมัน ในบริษัท ผู้นำบริษัทสุทธิ์.
ตั้งแต่นี้มา พวกภิกษุอิแสดงอาบาปอิมง. อานาปาปฏิสมฺ์น
นี้เป็นของคันพระพุทธเจ้า ๓ พระองค์ มีพระวิปัสสะเป็นต้น ไม่รง
บกขึ้นแสดงแก่ภิกษุเหล่านั้น. เพราะเหตุนี้น่ะ พระผู้พระภาคจิง
ตรัสว่า "อนทุกฐิอิ ปโมขิ"
[เหตุให้พระศาสนดำรงอยู่ไม่นานและนาน]
คำว่า " เตส พุทธาน" ความว่า แห่งพระพุทธเจ้า ทั้ง ๓
พระองค์ มีพระวิปัสสะเป็นต้นนั้น. ทางเข้า อนุตรานน คือ
เพราะขันธอันตรธานไป, มอธิษฐายว่า เพราะปรินิพพาน. กล่าวว่า
" พุทธธะพุทธธาน" ความว่า และเพราะความอันตรธานไปแห่งขันธ์
ของเหล่าพระสาวกผู้ได้ร่างฐานะพระพุทธเจ้าหลายวันแล้ว คือพระสาก
ผู้ยังทนเห็นพระศาสนา, คำว่า " เญ ต ปจฉิมา สาวกา" ความว่า
เหล่าปัจฉิมสาวก ผู่วมในสำนัก ของพวกสาวกผู้ท่านเห็นพระศาสดา.
บทว่า " นานานมา" ความว่า มีชื่อดัง ๆ กัน ด้วยอำนาจชื่อม
อาว่า " พุทธรติบิด ธรรรมรติบิด สังรมรติบิด." บทว่า " นานา-