ปฐมสมันตปาสาทภาค ๑ - หน้าที่ 401 : หน้า 406/409

ประโยค - ปฐมสมันตปาสาทภาค ๑ - หน้าที่ 401 บทว่า พุทธรูปปฐม ในว่ากว่า " อตฺโฐ วรณฺโว พราหมณโ พุทธปุปฺบิ ภิกฺขูงฺม " นี้ แปลว่า มีพระพุทธเจ้าเป็นพระสังฆเถระ. " บทว่า ปฐมาสน แปลว่า อันดีเดิม. บทว่า สัตถตุ แปลว่า ด้วยมือคนเอง. บทว่า สัตถปุปฺบา ความว่า ให้จุดหน้าด้วยดี คือให้บุญร้อน ได้แก่ ถือกุลดัวดีดินพอแก่ความต้องการ. บทว่า สมโมหารตวา ความว่า ให้ทรงห้ามเสียด้วยดี คือให้ ทรงคัดค้าน ด้วยหัวใจสัญญา มุขสัญญา และวิเนกขา " พอละ พอจะ. " บทว่า ภูฏกวิ แปลว่า ผู้สร้างอเสริฐแล้ว. บทว่า โอโนติปตปลํ แปลว่า ทรงนำพระหัตถ์ออกจากมาตร, มีคำอธิบายว่า " ทรงจับพระหัตถ์ออกแล้ว " ( ทรงล้างพระหัตถ์แล้ว ). [ พระหมุนฺติวาไตรจิรจํ พระผีพระภาคเจ้าและพระภูษญูสงส์ ] สบงบทว่า ติจิวรน อนุฏฐเทวา ความว่า ( พระหมันนํ ) ได้ ถวายใครจิวรแค่พระผีพระภาคเจ้า ก็ว่ากว่า " ติจิวรน อุจฺจาทิส " นี้ เป็นเพียงโวหารพจน์ กินใครจิวรนนันผ้าสากกแต่ผ้าสกุน มีราคา ผิณจะพันหนึ่ง. พระนมได้ถวายใครจิวรชั้นดีเดิม เช่นกับผ้าเควัน กสี มีราคาถำพันแต่พระผีพระภาคเจ้า ด้วยประการฉะนี้. หลายบทว่า เอกเมงฺกญฺญ ภิกฺขู เอกเมงฺกุน ทูลสรุปความว่า พระมหนํได้ให้กิฎูปนั่ง ๆ ครองด้วยผ้าคู่หนึ่ง ๆ บรรดาผ้า