ปฐมสัมผัสจากแปล ภาค ๑ - หน้า 154 : หน้า 159/409

ประโยค - ปฐมสัมผัสจากแปล ภาค ๑ - หน้า 154 โพธิ์จึงลอลงมาจากสิบิบบิรามาก ตั้งอยู่ในกระถางทอง เปล่ง ฉพรรรสรังสีจากใบและผลทั้งหลาย. " นี้เป็นอธิบฐานอื่อสาม. ทรงอธิบฐานว่า "พระธาตุจาควูบู๋เนืองนาว จงทำมาภูมิฤิ์ within.วันประดิษฐานอยู่ในพระเจดีย์ในอรบาราม. นี้เป็นอธิบฐานข้อที่สี่. ทรงอธิบฐานว่า " พระธาตุของเราประมาณ โทนหนึ่ง ในทะเลลา นี้แล ในเวลาประดิษฐานอยู่ในมหาเจดีย์ จงแปลนเพดเป็นพระพุทธ-เจ้าแล้วเหาะขึ้นสู่สวาส. ท้ายมวยกาภิธีรี ". นี้เป็นอธิบฐานข้อที่ห้า. [ วิสสุทธรรเทพพูรปลอมตัวเป็นช่างแท่นมติรังรอลถถถทอง ] พระราชาทรงสั่งบกอธิบฐาน ๕ ข้อแล้ว มีพระมหายุ เล่มเสร็จสิงให้จัดการชำระหนทาง ตั้งแต่เมืองปดลิฐมจนถึงดัล มหาโพธิ์แล้ว ให้นำทองคำเป็นอันมากออกมา เพื่อดงการให้สร้าง กระถางทองคำ. ในขณะนั่นแล วิสสุทธรรเทพ ทราบพระราช- หยุ้ยได้มิตรเป็นช่างทอง ยืนอยู่ตรงพระพักตร ( ของพระราชา ). พระราชทอดพระเนตรเห็นเขาแล้ว จึงรัสว่า " พ่อ เจ้าจงเอาทานนี้ไป ทำกระถาง. " เขาทูล่า " ข้าแต่สมมติมเทพ ! ขพระองค์ทรงบอก ขนาดให้ทราบ." พระราชดำรัสว่า " พ่อ เจ้านั้นแหละ ทราบ และจงทำให้ได้นวณ." เขารับว่า " ดีละ สมติเทพ ! ข้พระองค์จึงจิ๊ก กระทำ " จึงถือทองเอามืออุลคำ ด้วยอานุบาพองตน นิรมิต กระถางทอง วัดโดยรอบประมาณ ๘ ศอก สูง ๕ ศอก กว้าง ๓ ศอก หน้า ๔ นิ้ว ขอบปลายขนาดเท่าโคนงช้าง.