ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(ค) - ปฐมสมันตปาฏิหาริย์ ภาค ๑ - หน้าที่ 122
พระเททังหลาย แม่พระราชา" จึงแปลเป็นตัวนี้เองมึงเที่ยวทำที
กินหมูและใบไม้ขัอยู่ในที่ไม่ไกล ( แต่พระเททังนั้น ) พระราชทรง
ทอดพระเนตรเห็นบ่อจะมั่งตืนแล้ว จึงทรงดำริว่า "บัดนี้ ยังไม่
สมควรจะยิงเนื้อ ตัวที่ยิงเล่นอยู่นี้ จึงทรงดำริวา เนื้อเริ่มจะหา
ทางหนี ๆ ไปทางที่กำหนดหมายด้วยต้นมะม่วง พระราชเสด็จติดตาม
ไปข้างหลัง ๆ แล้วเสด็จขึ้นสู่ทางที่กำหนดด้วยต้นมะม่วงนั้นเอง ฝ่าย
มฎุก ก็หายตัวไปในที่ไม่ไกลพระเททังหลาย พระองค์ทูเอะ เห็นพระราชากำลังเสด็จมาในที่ไม่ไกล จึงอธิฐานว่า " ขอโทษพระ
ราชาทอดพระเนตรเห็นเฉพาะเราเท่านั้น อย่าทอดพระเนตรเห็น
พวกนอกนี้เลย " จึงทูลกลัวว่า " ติลสะ ติลสะ ของเสด็จมาทางนี้ "
พระราชาทรงดับแล้ว เจี๊ยวพระหทัยว่า " ขึ้นชื่อว่า ชนพี่ที่เกิดใน
เกาะนี้งสามารถเผอเราะเรายาเรชื่อว่า " ติลสะ" ไม่มีที ก็มสมะโหลบูรุน
ทรงแผ่นผ้างาดทีเดียว ( ด้วยศศตรา ) นุ่งผ้ากาสาวะา เรียกเราโดยเจาะ
ชื่อ. ผู้นี้คือใครหนอแว จักเป็นมนุษย์หรือมนุษย์ ? " พระเท
จึงถวายพระวา
" ขอถวายพระพร มาทบพิธี : อาทิตย์ภาพ
ทั้งหลายชื่อว่าสมณะ เป็นสาวกของพระ
ธรรมราชาที่เกาะนี้ จากชมพุทธิป ก็เพื่อ
อนุเคราะห์หามาพิธีรเท่านั้น. "
[ เหมาไฟ ๑ ลำประมาณค่าไม้ไม่ได้เกิดแก่พระเจ้าเทวามันมีอัศล ]
โดยสมดังนั้น พระเจ้าเทวามันปิดสมาหาราช และพระเจ้าโคค-