ปฐมมัญฌปาสาทิกา - หน้า 17 ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 22
หน้าที่ 22 / 409

สรุปเนื้อหา

ในหน้า 17 ของปฐมมัญฌปาสาทิกา กล่าวถึงการนั่งอยู่ของปู่เถรและบทบาทของพระอานนท์ในขณะนั้น มีการเตือนเรื่องการประชุมในวันรุ่งขึ้นที่ท่านอาจจะไม่ควรไปเนื่องจากเป็นเฉพาะบุคคล พระอานนท์แสดงความตั้งใจและความระมัดระวังในบทบาทของตน ข้อความนี้สะท้อนถึงความเข้าใจในธรรมและบทบาทของการทำบุญพร้อมทั้งการตั้งใจในการพัฒนาจิตให้พ้นจากอาสะวะ โดยที่พระพุทธเจ้าทรงแนะนำให้พระอานนท์ขยันหมั่นประกอบความเพียรเพื่อให้ผ้าหาวอาสะวะได้โดยไม่อับพัน เข้าใจถึงความสำคัญของการรักษาใจให้พ้นจากความยึดมั่น

หัวข้อประเด็น

-การประชุมในศาสนาพุทธ
-บทบาทของพระอานนท์
-ความสำคัญของการทำบุญ
-การพัฒนาจิตใจ
-ความพร้อมในการเข้าร่วมประชุม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปฐมมัญฌปาสาทิกาาา - หน้า 17 แล้วให้ปู่เถรสนังนั่งข้างด้านทิศทักษิณ ผนหน้่าไปทางทิศอูร ใน ทามกลางมนฑปไปตั้งธรรมสาน้นอันควรเป็นที่ประทับนั่งของพระผู้มะ- ภาคทพเจ้า ผนหน้าไปทางทิศบุรพาและทางงาวดีซึ่งอิงวิจิตรวั( ด้วย งาไวบนธรรมสาน้นแล้วรับส่งให้เถรองค์แก่สูงมัว "ท่านผู้เจริญ ! กิจของข้าพเจ้าเสร็จแล้ว" ดังนี้. [ พวกกิริยาเตือนพระอานนท์มีไว้ประมาท ] พวกกิริยาได้กล่าวกับท่านพระอานนท์ว่า " อาวุโส ! การประชุม จะมีในวันรุ่งขึ้น แต่ท่านยังเป็นเฉพาะบุคคลอยู่ เพราะเหตุนั้น ท่าน ไม่ควรไปสุ่ที่ประชุม ขอนาฯจเป็นผู้ใหญ่ประมาทเถิด" ดังนี้. ครั้งนั้นแสดง ท่านพระอานนท์ว่าดิรว่ " การประชุมจะมีในวันรุ่งขึ้น ก็ข้อที่รายัญเป็นเฉพาะอยู่ จะพึงไปสูที่ประชุมนี้ไม่สมควรแก่เราแล" แล้วได้บังอยู่ด้วยกายตลอดกาลตรรีเป็นอันมากทีเดียว ในเวลาราตรีใกล้รุ่ง ลงจากที่องค์กรมแล้ว เข้าไปยังวิมาร คิดว่า " อกพักออน" ได้เอากายลง. เท้าทั้งสองพ้นจากพื้น แต่ศีรษะไม่ถึงหมอน, ใน ระหว่างนี้ จิตก็พักผนจากอาสะวะทั้งหลายไม่ถือมั่นด้วยอุปาทาน, ความจริง ท่านพระอานนท์นี่ยังอยู่แล้วในทานอกด้วยการงาม เมื่อไม่ สามารถจะยังวิสัยเฉพาะให้ดีขึ้นได้ จึงถือว่า " พระผู้มีพระเจ้าได้ ศรัสณานี้แก่เรามิใช่หรือว่า 'อานนท์ ! เธอเป็นผู้ได้ทำบุญไว้แล้ว จงหมั่นประกอบความเพียรเถิด จักเป็นผ้าหาวอาสะวะมีได้โดยอับพัน' อันธรรมดาว่าไทยแห่งพระดำรงของพระพุทธเจ้าทั้งหลายย่อมไม่มี เรา อ๙. ที่. มหา. ๑๐/๑๒๓.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More