ปฐมมนต์ปฐมปกาสาทิกาแปลง ภาค ๑ : หน้า 309/409

ประโยค(ตัว) - ปฐมมนต์ปฐมปกาสาทิกาแปลง ภาค ๑ - หน้าที่ 304 ต่างโดยประเภทมีสามมิติสสุขและนิรมิตสุขเป็นต้น ที่เป็นไปทางกายและทางจิต โดยอนุกประภารบาง. บทว่า เอามายปรินิฏฐิ ความว่า (ในภาพเป็นต้นชื่อโนี้น) เรามีที่สุดแห่งอายุที่รับไว้ หรือที่สุดแห่งอายุมีหนาแน่นได้แปลตรงนี้สิ้นพื้นที่ อย่างนั้น. หลายบทว่า โส โโต จูโต อุมุตร อุปลที ความว่า เรานั้น จูติดภาพ กำเนิด คติ วิญญาณจิต สัตตาวาส หรือสัตตนิกาย นันแล้ว จึงได้เกิดขึ้นในภาพ กำเนิด คติ วิญญาณจิต สัตตาวาส หรือในสัตตนิกาย ชื่อโนี้นอีก. บทว่า ตูตราปติส ความว่า ภายหลัง เราได้มีแล้ว ในภาพ กำเนิด คติ วิญญาณจิต สัตตาวาส หรือในสัตตนิกายแม่นั้น ชั้ว. คำว่า "เอามโน" เป็นต้น มันยังกล่าวไว้แล้วนั้นแปล. อีกอย่างหนึ่ง เพราะการละอิริยาบทว่า "อุณุรส" เป็นการทรง ระลึกตามที่ต้องการของพระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้ทรงละอิริยาบทนี้ไปตามลำดับ, กรรมละอิริยาบทว่า "โส โโต จูโต" เป็นการพิจารณาของพระผู้มี พระภาค ผู้ทรงระลึกอย่างหลังกลับ เพราะฉะนั้น ผิงทราบใจความ ว่า "พระผู้มีพระภาคเจ้า ทางหมายเอกพุทธัสสะ จิ่งรัสนิมว่า "อุณุรส อุปลที" ในลำดับแห่งการทรงอุตเบ่นในภาพนี้ ว่า "อิธปุปโน." หลายบทว่า ตูราปสี เอวนุมโล ความว่า เราได้เป็นทิวบุตร มีนามว่า เสฏกดุ ในคู้นี้พิมพ์แม่นั้น. บทว่า เอมิโตโต ความว่า เรามีโคตรอย่างเดียวกันกับเทวดา