ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(ค) - ปฐมสัมผัสนับปาสาทกาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 132
ฌกฏกฎาน มือภิญญาเป็นบาท ออก ( จากฌกฎาน ) แล้วอธิษฐานมี
จิตตั้งมั่น โฆษณาเวลาฟังธรรมให้ได้ยินทั่วเกาะต้มภิบาลนิรวิปลอด
๑ ครั้งแล้ว
พระราช ทรงสดับเสียงนั้นแล้ว จึงทรงส่งข่าวไปยังสำนักของ
พระเถระทั้งหลายว่ามีอุปทาวะอะไร หรือ ? ท่านผู้เณรีญ! "
พระเถระทูลว่า "อาคมพวกหลาย ไม่มีอุปทาวะอะไร. อาตม-
ภาพทั้งหลาย ได้ให้สมเด็จฯ โฆษณาเวลาฟังธรรม อาทนภาพ
ทั้งหลาย มีความประสงค์จะบอกพระพุทธเจน ( เท่านั้น ).
[ เสียงโฆษณาเวลาฟังธรรมกระชอนไปถึงชั้นพรหมโลก ]
ก็ได้ เหล่ามุมมองา ได้ฟังเสียงของสามเณรนั้นแล้ว ก็ได้
ประกาศเสียงให้นั่นลั่นแล้ว. เสียงได้กระอ่อนขึ้นไปจนถึงพรหมโลก
ด้วยอุตุนั่น. เพราะเสียงนั้น ได้ในเทวดาฉันบนกดันอย่างงามมากมาย. จึงแสดงสมจิตสุดตร.
ในเวลานั้น เข้าถึงควาสัปดาห์มาหลาย วันได้สมบูรณ์แล้ว.
นากและสุบรรณมากหลาย ก็ได้ตั้งอยู่ในสมณพร แล้ว. ก็เมื่อพระ
สำรินครเฑระ แสดงพระสูตรนี้อยุ่ การสันนิบาตของเหล่าท่านเทพ
ได้มแล้วเช่นใด, เทวดาสันนิบาตเช่นนั้น ก็ได้เกิดแล้วแม่พระ
มุนินเกะ ( แสดงพระสูตรนี้ ).
[ พระปฐมเจดีย์เมืองอุรณขบุรี ]
ครั้งนั้น โดยลำไปแห่งราชัน พระราช ก็ทรงส่งไป
เพื่อ ( รับ ) พระเณรทั้งหลาย. นายสารธี พักการไว้ ณ ที่บางแห่งแล้ว