ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(๑) - ปฐมสมันต์ปาฐกถากาเบลง - หน้าที่ 71
อรหันต์ของข้าพระพุทธเจ้าทั้งหลาย." เวลานั้น พระราชากรงรับสั่งให้
ปลูกอาสนะทั้งสูงและต่ำวงในพระราชวัง แล้วรับสั่งว่า "เชิญ
เข้ามาเถิด" ถึงรงรชิงฤพบคงบูชผูมาแล้วว่า "เชิญนั่งบนอาสนะ
ที่สมควรแก่ตุ่น" ดังนี้. บรรดานกวชเหล่านั้น บางพวกนั่งบน
ตั้งภรปิย. บางพวกก็นั่งบนตั้งแผ่นกระดาน. พระราชทอพระ
เนตรเห็นกริยาที่นั่งนั้นแล้ว ก็ทรงทราบได้ว่า" นักบวชเหล่านั้นไม่มี
ธรรมที่เป็นสาระในภายในเลย" ได้เอาของควรเคี้ยวครึ่มที่ควร
แก่นกวชเหล่านั้นแล้ว ก็ทรงส่งกลับไป.
เมื่อกาลเวลาล่วงไปอยู่อย่างนั้น วันหนึ่ง พระเจ้าโคคประทับ
ยืนอยู่ที่สาาบัญชุ ได้ทอดพระเนตรเห็นโครสมานเอง ผู็ฝึกฝน
คุ้มครองตน มีอินทรีย์สงบ สมาธิด้วยอริยาบท กำลังเดินผ่านไป
ทางพระศาลาลง.
[ประวัติโครสมานเอง]
ถามว่า "ก็อ่อ่านโครณีนี้ คืออะไร? แกว่่า "นิโครณีนี้เป็น
พระโอรสของสมุนราชกุมาร ผู้เป็นพระเชษฐโอรสของพระเจ้าพินุ
-สร่า." ในเรื่องนั้น มืออุปพิคกังกอุน์นี้ต่อไปนี้:-
ดังได้กล่าวบกว่า ในเวลาที่พระเจ้าพินุทธสุร (ผู้พระนกา) ทรง
ทูลภากษาแและ (ทรงพระประชวรหน้า) อโศกุมาร ได้สละราช-
สมบัติในรกงซึ่งนี้นที่นดได้แล้ว เสด็จกลับมายึดเอาพระนครทั้งหมด
ไว้ในอ้อมมือของตน แล้วได้บูชาอาณาจักรไว้. ในวันนั้นเอง พระ
ทเวรชื่อสมุนา ของสมุนราชกุมาร ได้ทรงพระกรรแแก่เต็มที่แล้ว. พระ