ข้อความต้นฉบับในหน้า
พระโพธิญาณ - ปฐมสมันตปาทากรแปล ภาค ๑ - หน้า 142
ท้าวสักกะ: "ไม่ได้เลย ท่านผู้เจิญ ! พูดไปเกิด, จะให้ข้าพเจ้าทำอะไร ? "
สามเณร: " ได้ยินว่า พระองค์มีพระธาตุอยู่ในพระหัตถ์ ๒ องค์ คือ พระทับตราทูเบืองขวา ๑ พระตรูเบืองขวา ๑, ฉะนั้น ขอให้หาคาปิตตรทรงบุตรพระทับตรูเบืองขวา, แต่ทรงพระราชทานพระธาตุทรูเบืองขวาแก่ฉันตามภาพ." ท้าวสักกะจอมเหลาเทเทพตรัสว่า " ดีละ ท่านผู้เจริญ !" แล้วทรงเปิดพระสถูปแก้วนี้ประมาณ ๑ โยชน์ ได้ นำพระธาตุทรงบุตรพระทับตรูเบืองขวาออกมาแล้ว ถวายแก่มุนีสมฺมเทนร. สุมมานํเรนํ รับเอาพระธาตุนี้นั่นแล้วประดิษฐานไว้ ในเดิม-บรรพตนั่นแล.
[ พระเกสรและราชกาดลถึงชชาวเกาะต้อนรับพระราช ]
ครั้งนั้นแล พระมหากษัตริย์นั่งทั้งหมด มีพระหินทีเป นประมุข ประดิษฐานพระธาตุที่พระเจ้าโศภธรรมราช ทรงพระราช-ทานมาไว้ที่เดิมรีบทรงนำแล้วเชิญพระธาตุราวัดเบืองขวา ไปบูชามนาวันอุทานในเวลาบ่าย. ฝ่ายพระราชา ทรงทำการบูชาสักการะบูชาโดยพระองค์เอง บนเสื่อของช้าง มงคล เสด็จไปถึงนาฎวารวันอุทธานพอเด. ครั้งนั้น ท้าวเธอได้ทรงมีพระราชพินิจดังนี้ว่า " ถ้าวา นี้เป็นพระธาตุของพระสัมมาสัมพุทธ-เจ้าใช่รึ, สภวัติรงเบนออกไป, ช่างมงคลจงคุณบำลงบนพื้น, ขอให้พอบรรจุพระธาตุลงประดิษฐานอยู่ในกระหม่องของเรา. "