ข้อความต้นฉบับในหน้า
*
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 104
พึงทำอัปปนาโกศล ๑๐ ประการ ให้ถึงพร้อม (ต่อไป) เถิด
[มาติกาแห่งอัปปนาโกศล)
นี้เป็นนัยในอัปปนาโกศลนั้น พระโยคาวจรพึงปรารถนาอัปปนา
โกศล โดยอาการ ๑๐ คือ
ดังนี้แล
(๑) โดยทำวัตถุให้สละสลวย
(๒) โดยทำอินทรีย์ให้ถึงความเสมอกัน
(๓) โดยฉลาดในนิมิต
(๔) โดย ยกจิตในสมัยที่ควรยก
(๕) โดย ข่มจิตในสมัยที่ควรข่ม
(๖)โดย ทำจิตให้ร่าเริงในสมัยที่ควรให้ร่าเริง
(๒) โดย เพ่งดูจิตอยู่เฉยๆ ในสมัยที่ควรจะเพ่งดูจิตอยู่
เฉยๆ
(๘) โดยหลีกบุคคลผู้มีจิตไม่เป็นสมาธิเสีย
(๕) โดยเสพแต่บุคคลผู้มีจิตเป็นสมาธิ
(๑๐) โดยน้อมจิตไปในสมาธินั้น
[ขยายความมาติกาแห่งอัปปนาโกศล]
(๑) การทำวัตถุให้สละสลวย
ในอาการ ๑๐ นั้น การทำภาวะคือความสดใสแห่งวัตถุทั้งหลาย
ทั้งภายในและภายนอก ชื่อว่า ทำวัตถุให้สละสลวยก็เมื่อใดผม
อปปนาโกสลล์ มหาฎีกาให้แปลว่า วิธีทำให้ฉลาดในอัปปนา