ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 256
ทรงพระนามว่า อรห์ ประการ ๑
(คาถาสรูปสำหรับนัยที่ ๔]
เพราะเหตุที่พระโลกนาถเจ้านี้ ทรงควรซึ่งการ
บูชาอย่างวิเศษกับทั้งปัจจัยทั้งหลาย เพราะ
เหตุนั้นพระองค์ผู้เป็นพระชินะจึงทรงควรซึ่ง
พระนามนั้น คือ อรห์ ในโลก ซึ่งเป็นพระนาม
ที่มีอรรถอันสมแก่อรรถ ( แห่งอรหศัพท์ )
[นัยที่ ๕ ผู้ไม่มีที่ลับ]
อนึ่ง คนพาลผู้ไว้ตัวว่าเป็นบัณฑิตทุกจำพวกในโลก ย่อมทำบาป
ในที่ลับ เพราะกลัวเสียชื่อ ฉันใด พระผู้มีพระภาคเจ้านั้นหาทรงทำ
(บาปในที่ลับ ) ฉันนั้น ในกาลไหนๆ ไม่ เพราะความไม่มีที่ลับใน
การทำบาปดังนี้ จึงได้พระนามว่า อรห์ ประการ ๑
[คาถาสรูปสำหรับนัยที่ ๕]
เพราะเหตุที่ ขึ้นชื่อว่าที่ลับในการทำบาปทั้งหลาย
ย่อมไม่มีแด่พระตถาคตเจ้า เพราะเหตุนั้น
พระองค์จึงปรากฏพระนามว่า อรห์ เพราะไม่มี
ที่ลับ
[คาถาสรูปสำหรับทุกนัย]
พระมุนีเจ้านั้นทรงพระนามว่า อรห์ เพราะความ
ที่ทรงไกลกิเลส ๑ เพราะความที่ทรงกำจัดอริ
คือกิเลสทั้งหลายเสีย ๑ พระองค์เป็นผู้ทรง