พระอรห์ในวิสุทธิมรรค วิสุทธิมรรคแปล ภาค 1 ตอน 2 หน้า 258
หน้าที่ 258 / 324

สรุปเนื้อหา

ในวิสุทธิมรรค พระโลกนาถเจ้าได้รับการสรรเสริญในนามอรห์ เนื่องจากความมีอรรถที่สูงส่ง และไม่มีที่ลับในการกระทำบาป โดยผู้เป็นบัณฑิตจะไม่ทำบาปในที่ลับ จึงทรงพระนามดังกล่าว ทั้งยังแสดงถึงความเด็ดขาดในการกำจัดกิเลสและอริในทุกเวลา. ข้อความนี้เน้นการบูชาและความเหมาะสมของพระองค์ในฐานะพระศาสดา. dmc.tv

หัวข้อประเด็น

- พระนามอรห์
- การบูชาพระพุทธเจ้า
- ความหมายของที่ลับ
- การกำจัดกิเลส
- ธรรมะในวิสุทธิมรรค

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 256 ทรงพระนามว่า อรห์ ประการ ๑ (คาถาสรูปสำหรับนัยที่ ๔] เพราะเหตุที่พระโลกนาถเจ้านี้ ทรงควรซึ่งการ บูชาอย่างวิเศษกับทั้งปัจจัยทั้งหลาย เพราะ เหตุนั้นพระองค์ผู้เป็นพระชินะจึงทรงควรซึ่ง พระนามนั้น คือ อรห์ ในโลก ซึ่งเป็นพระนาม ที่มีอรรถอันสมแก่อรรถ ( แห่งอรหศัพท์ ) [นัยที่ ๕ ผู้ไม่มีที่ลับ] อนึ่ง คนพาลผู้ไว้ตัวว่าเป็นบัณฑิตทุกจำพวกในโลก ย่อมทำบาป ในที่ลับ เพราะกลัวเสียชื่อ ฉันใด พระผู้มีพระภาคเจ้านั้นหาทรงทำ (บาปในที่ลับ ) ฉันนั้น ในกาลไหนๆ ไม่ เพราะความไม่มีที่ลับใน การทำบาปดังนี้ จึงได้พระนามว่า อรห์ ประการ ๑ [คาถาสรูปสำหรับนัยที่ ๕] เพราะเหตุที่ ขึ้นชื่อว่าที่ลับในการทำบาปทั้งหลาย ย่อมไม่มีแด่พระตถาคตเจ้า เพราะเหตุนั้น พระองค์จึงปรากฏพระนามว่า อรห์ เพราะไม่มี ที่ลับ [คาถาสรูปสำหรับทุกนัย] พระมุนีเจ้านั้นทรงพระนามว่า อรห์ เพราะความ ที่ทรงไกลกิเลส ๑ เพราะความที่ทรงกำจัดอริ คือกิเลสทั้งหลายเสีย ๑ พระองค์เป็นผู้ทรง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More