ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 211
พิจารณาทางไปมา ดังนี้จนถึงอัปปนาวิธี ฝ่ายพระโยคีนั้นเรียนเอา
วิธีทั้งปวงให้ดีแล้วจึงเข้าไปสู่เสนาสนะมีประการดังกล่าวมาก่อน
แล้วแสวงหาอุทธุมาตกนิมิตอยู่เถิด
ก็แลเมื่อเธออยู่อย่างนั้น แม้นได้ยินคำคนทั้งหลายพูดกันว่า ซาก
อุทธุมาตกะ เขาทอดไว้ที่ช่องทางเข้าหมู่บ้านชื่อโน้น หรือที่ปากดง
ที่หนทาง ที่เชิงเขา ที่โคนไม้ หรือที่สุสานชื่อโน้น ดังนี้ก็ไม่ควรไป
ทันทีทันใด ( จะ ) เป็นเหมือนคนแล่นไปผิดท่า ถามว่าเพราะเหตุอะไร
ตอบว่า เพราะอันอสุภนั่นจะเป็นซากที่สัตว์ร้ายพักเอาไว้บ้าง อมนุษย์
พักเอาไว้บ้าง อันตรายแห่งชีวิตจะพึงมีแก่เธอในเพราะอสุภนั้น ( เป็น
เหตุ) ก็ได้ หรืออนึ่ง ทางไปที่นั่นจะเป็นทางผ่านช่องทางเข้าหมู่บ้าน
บ้าง ผ่าท่าอาบน้ำบ้าง ผ่านปลายนาบ้าง รูปอันเป็นวิภาค ( ข้าศึก
แห่งพรหมจรรย์) ในที่ทั้งหลายนั้น จะมาสู่คลอง (จักษุ) หรือมิฉะนั้น
ซาก ( ศพ ) นั้นเองจะเป็นวิภาค จริงอยู่ ซากสตรีย่อมเป็นวิภาค
แห่งบุรุษ และซากบุรุษย่อมเป็นวิภาคแห่งสตรี ซากนั้นนั่นที่ตาย
ไม่นาน" ยังปรากฏเป็นร่างสวยงามอยู่ก็ได้ อันตรายแห่งพรหมจรรย์
จะพึงมีแก่เธอเพราะอสุภนั้น ( เป็นเหตุ) ก็ได้ แต่ถ้าเธอไว้ใจตัวว่า
" มันไม่เป็นของหนัก ( ใจ ) สำหรับภิกษุอย่างอาตมา " ดังนี้ไซร้ เธอ
ผู้ไว้ใจตัวได้อย่างนั้นก็พึงไปเถิด
๑ มหาฎีกาว่า อัปปนาวิธี หมายเอาวิธีปฏิบัติตั้งแต่อุคคหนิมิตเกิด ดังกล่าวไว้ใน
ปฐวีกสิณแล้ว
๒ มหาฎีกาว่า หมายเอาศพที่ยังไม่เป็นอุทธุมาตกะ