ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 110
ฝุ่นโปรยลงไปที่ไฟนั้น ภิกษุทั้งหลาย บุรุษนั้นจะอาจก่อไฟน้อย
หนึ่ง (นั้น) ให้โพลงขึ้นได้หรือไม่ "ภิกษุทั้งหลายกราบทูลว่า
" ได้ พระพุทธเจ้าข้า " ดังนี้
[อาหารแห่งธัมมวิจยสัมโพชฌงค์]
ก็ในอธิการนี้ พึงทราบการเจริญสัมโพชฌงค์ ๓ มีธัมมวิจย
สัมโพชฌงค์เป็นต้นโดยเนื่องด้วยธรรมอันเป็นอาหารของโพชฌงค์นั้นๆ จริง
อยู่ ข้อนี้พระผู้มีพระภาคเจ้าก็ได้ตรัสไว้ว่า " มีอยู่ ภิกษุทั้งหลาย
ธรรมทั้งหลายที่หยาบและประณีต
ธรรมทั้งหลายที่มีส่วนเปรียบ
ด้วยดำและขาว การทำโยนิโสมนสิการให้มากในธรรมเหล่านี้
เป็นอาหารเพื่อความเกิดขึ้นแห่งธัมมวิจยสัมโพชฌงค์ที่ยังไม่เกิดบ้าง
เพื่อภัยโยภาพไพบูลย์เจริญเต็มที่แห่งธัมมวิจยสัมโพชฌงค์ที่เกิดแล้ว
บ้าง " ดังนี้"
[อาหารแห่งวิริยสัมโพชฌงค์]
นัยเดียวกัน ตรัสว่า " ดูกรภิกษุทั้งหลาย มีอยู่ อารัมภธาตุ
(ธาตุคือความคิดริเริ่ม ) นิกกมธาตุ (ธาตุคือความลงมือทำ )
ปรักกมธาตุ (ธาตุคือความบากบั่นไม่ท้อถอย ) การทำโยนิโสนมนสิการ
ให้มากในธาตุเหล่านั้น นี้เป็นอาหารเพื่อความเกิดขึ้นแห่งวิริยสัม
โพชฌงค์ที่ยังไม่เกิดบ้าง เพื่อภิยโยภาพไพบูลย์เจริญเต็มที่แห่งวิริย
สัมโพชฌงค์ที่เกิดแล้วบ้าง " ดังนี้
๑. สิ มหาวาร ๑๕/๑๓๐)
๒. ส้ มหาวาร ๑๕/๘๓)