ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ -
- หน้าที่ 4
สัมปยุตด้วยปีติ) และนิปปีติกสมาธิ (สมาธิไม่สัมปยุตด้วยปีติ )
และโดยบังคับแห่งสมาธิที่เป็นสุขสหคตะ (สหรคตด้วยสุข ) และ เป็น
อุเบกขาสหคตะ (สหรคตด้วยอุเบกขา) เป็น ๓ โดยจัดเป็นอย่างทราม
อย่างกลาง อย่างประณีต เช่นเดียวกัน โดยจัดตามองค์คือวิตกวิจาร
มีสวิตักกสวิจารสมาธิ (สมาธิยังมีวิตกวิจาร ) เป็นต้น โดยจัด
ตามธรรมที่สรหคตมีปีติสหรคตสมาธิ (สมาธิสหรคตด้วยปีติ) เป็นต้น
และโดยจัด (ตามคุณานุภาพ) เป็นปริตตะ มหัคคตะ และอัปปมาณะ
เป็น ๔ โดยจำแนกตามความปฏิบัติและความรู้ มีทุกข์ปฏิปทาทันธา
ภิญญสมาธิเป็นต้น เช่นเดียวกัน
โดยจําแนกตามอานุภาพและ
อารมณ์ มีปริตตปริตตารมณ์สมาธิเป็นต้น โดยเป็นองค์แห่งจตุกฌาน
โดยจำแนกตามฝ่ายมีหานภาคิยสมาธิเป็นต้น โดยจำแนกตามภูมิมี
กามาวจรสมาธิเป็นต้น และโดยจำแนกตามอิทธิบาทที่เป็นอธิบดี
เป็น ๕ โดยเป็นองค์แห่งปัญจกฌานในปัญจกนัย
แล้ว
ในสมาธิเหล่านั้น สมาธิส่วนที่เป็นอย่างเดียว มีความตื่นอยู่
(ทุกะ ( สมาธิหมวด ๒ ) ที่ ๑
อรรถาธิบายในสมาธิส่วนที่เป็น ๒ พึงทราบดังต่อไปนี้ เอกัค
คตาแห่งจิต ที่พระโยคาวจรได้ด้วยอำนาจธรรมเหล่านี้ คือ อนุสสติ
ฐาน 5 มรณสติ อุปสมานุสสติ อาหาเรปฏิกูลสัญญา จตุธาตุววัฏฐาน
ก็ดี เอกัคคตาในส่วนเบื้องต้นแห่งอัปปนาสมาธิทั้งหลายก็ดี อันใด