ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 89
[คาถาสรูปโทษ ๑๘]
บัณฑิตรู้จักที่ ( อันประกอบด้วยโทษ) ๑๘ อย่าง
คือ อาวาสใหญ่ ๑ อาวาสใหม่ ๑ อาวาสเก่า ๑
อาวาสติดทาง ๑ อาวาสมีตระพังน้ำ ๑ อาวาสมี
ใบ้ไม้ ๑ ( ที่ใช้เป็นผักได้ ) ๑ อาวาสมีไม้ดอก ๑
อาวาสมีไม้ผล ๑ อาวาสที่คนทั้งหลายมุ่งมั่น ๑
อาวาสติดเมือง ๑ อาวาสติดป่าไม้ ๑ อาวาส
ติดนา ๑ กับอาวาสมีภิกษุที่เป็นวิสภาคกันและกัน
อยู่ ๑ อาวาสติดท่า ๑ อาวาสติดชายแดน ๑ อาวาส
ติดที่ระหว่างพรมแดน ๑ อาวาสไม่เป็นที่
สัปปายะ ๑ อาวาสที่หากัลยาณมิตรไม่ได้ ๑ เหล่านี้ ( ว่า
เป็นที่ไม่เหมาะสม ) ดังนี้แล้วพึงหลีกเสียให้ห่าง
ดุจหลีกทางอันมีภัยปรากฏอยู่ ฉะนั้น
ฉะนั้นเถิด
[ลักษณะวิหารอันเหมาะสม]
ส่วนว่าวิหารใดประกอบด้วยองค์ ๕ มีความเป็นวิหารที่ไม่ไกลนัก
ไม่ใกล้นักแต่โคจรคาม เป็นอาทิ วิหารนี้ ชื่อว่าวิหารเหมาะสม
จริงอยู่ คำนี้พระผู้มีพระภาคเจ้าก็ได้ตรัสไว้ว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย
ก็เสนาสนะประกอบด้วยองค์ ๕ เป็นอย่างไร ภิกษุทั้งหลาย เสนาสนะ
ในศาสนานี้เป็นที่ไม่ไกลนัก ไม่ใกล้นัก ไปมาสะดวก กลางวันไม่
พลุกพล่าน กลางคืน ไม่มีเสียงอึกทึก ปราศจากสัมผัสแห่งเหลือบยุง