วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - คาถาสรูปโทษ วิสุทธิมรรคแปล ภาค 1 ตอน 2 หน้า 91
หน้าที่ 91 / 324

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงโทษต่างๆ ที่บัณฑิตควรรู้ จำนวนทั้งหมด ๑๘ ประเภท รวมถึงลักษณะของวิหารที่เหมาะสมสำหรับภิกษุ ซึ่งเกี่ยวข้องกับความสะดวกในการเข้า-ออก และสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการปฏิบัติธรรม โดยแยกข้อเสียของที่อยู่อาศัยเช่น อาวาสใหญ่ อาวาสใหม่ อาวาสเก่า และอาวาสในที่ไม่เหมาะสม รวมไปถึงข้อควรหลีกเลี่ยงในการเลือกอาวาสที่นับเป็นที่พักอาศัยสำหรับภิกษุในศาสนา.

หัวข้อประเด็น

-โทษ ๑๘ ประการ
-ลักษณะของวิหารที่เหมาะสม
-การเลือกอวาสสำหรับภิกษุ
-การปฏิบัติธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 89 [คาถาสรูปโทษ ๑๘] บัณฑิตรู้จักที่ ( อันประกอบด้วยโทษ) ๑๘ อย่าง คือ อาวาสใหญ่ ๑ อาวาสใหม่ ๑ อาวาสเก่า ๑ อาวาสติดทาง ๑ อาวาสมีตระพังน้ำ ๑ อาวาสมี ใบ้ไม้ ๑ ( ที่ใช้เป็นผักได้ ) ๑ อาวาสมีไม้ดอก ๑ อาวาสมีไม้ผล ๑ อาวาสที่คนทั้งหลายมุ่งมั่น ๑ อาวาสติดเมือง ๑ อาวาสติดป่าไม้ ๑ อาวาส ติดนา ๑ กับอาวาสมีภิกษุที่เป็นวิสภาคกันและกัน อยู่ ๑ อาวาสติดท่า ๑ อาวาสติดชายแดน ๑ อาวาส ติดที่ระหว่างพรมแดน ๑ อาวาสไม่เป็นที่ สัปปายะ ๑ อาวาสที่หากัลยาณมิตรไม่ได้ ๑ เหล่านี้ ( ว่า เป็นที่ไม่เหมาะสม ) ดังนี้แล้วพึงหลีกเสียให้ห่าง ดุจหลีกทางอันมีภัยปรากฏอยู่ ฉะนั้น ฉะนั้นเถิด [ลักษณะวิหารอันเหมาะสม] ส่วนว่าวิหารใดประกอบด้วยองค์ ๕ มีความเป็นวิหารที่ไม่ไกลนัก ไม่ใกล้นักแต่โคจรคาม เป็นอาทิ วิหารนี้ ชื่อว่าวิหารเหมาะสม จริงอยู่ คำนี้พระผู้มีพระภาคเจ้าก็ได้ตรัสไว้ว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็เสนาสนะประกอบด้วยองค์ ๕ เป็นอย่างไร ภิกษุทั้งหลาย เสนาสนะ ในศาสนานี้เป็นที่ไม่ไกลนัก ไม่ใกล้นัก ไปมาสะดวก กลางวันไม่ พลุกพล่าน กลางคืน ไม่มีเสียงอึกทึก ปราศจากสัมผัสแห่งเหลือบยุง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More