ประโยค ๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ วิสุทธิมรรคแปล ภาค 1 ตอน 2 หน้า 269
หน้าที่ 269 / 324

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงขนาดของน้ำอันรองแผ่นดิน ซึ่งมีความหนาประมาณ ๔๘๐,๐๐๐ โยชน์ ในขณะที่ลมที่รองน้ำมีความหนาประมาณ ๕๖๐,๐๐๐ โยชน์ นอกจากนี้ยังกล่าวถึงภูเขาสิเนรุซึ่งเป็นภูเขาสูงที่สุดที่หยั่งลึกลงไปในมหาสมุทร ๘๔,๐๐๐ โยชน์ และสูงขึ้นไปในฟ้าประมาณเท่ากัน โดยมีภูเขาใหญ่ต่างๆ เช่น ภูเขายุคันธร และภูเขาอิสินธร ที่พัดดันน้ำขึ้นข้างบน เพื่อสร้างธารน้ำที่นำมาใช้ในจักรวาลนี้ dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-ขนาดของน้ำรองแผ่นดิน
-ขนาดของลมรองน้ำ
-ภูเขาสิเนรุ
-ภูเขาใหญ่ในทวีป
-การสร้างธารน้ำ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 267 * [ขนาดหนาของน้ำรองแผ่นดิน] สิ่งที่รองแผ่นดินนั้นหรือ คือ น้ำอันตั้งอยู่บนลม โดยความหนามีประมาณ ถึงเท่านี้ คือ ๔๘๐,๐๐๐โยชน์ [ขนาดความหนาของลมรองน้ำ ลมอัน (พัดดัน) ขึ้นฟ้า ( โดยความหนา) มี ประมาณ ๕๖๐,๐๐๐ โยชน์ นี่เป็นความตั้งอยู่ พร้อมมูลแห่งโลก [ขนาดภูเขาสิเนรุและต้นไม้ประจำทวีป ( อนึ่ง ในจักรวาลที่ตั้งอยู่พร้อมมูลอย่างนี้นั้น มี ภูเขาสิเนรุอันเป็นภูเขาสูงที่สุด หยั่ง (ลึก) ลง ไปในมหาสมุทร ๘๔,๐๐๐ โยชน์ สูงขึ้นไป (ในฟ้า ) ก็ประมาณเท่ากันนั้น ภูเขาใหญ่ทั้งหลาย คือภูเขายุคันธร ภูเขา อิสินธร ภูเขากรวีกะ ภูเขาสุทัสสนะ ภูเขา เนมินธระ ภูเขาวินตกะ ภูเขาอัสสกัณณะ อันตระการไปด้วยรัตนะหลากๆ ราวกะภูเขา ทิพย์ หยั่ง ( ลึก ) ลงไป (ในมหาสมุทร ) และ สูงขึ้นไป (ในฟ้า ) โดยประมาณกึ่งหนึ่งๆ เพราะพัดดันขึ้นข้างบน จึงธารน้ำไว้ได้
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More