ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 268
แต่ประมาณแห่งภูเขาสิเนรุไปตามลำดับ ภูเขา
ใหญ่ทั้ง ๒ นั้น (ตั้งอยู่) โดยรอบภูเขาสิเนรุ
เป็นที่อยู่ของ ( จาตุ ) มหาราช
และยักษ์อาศัยอยู่
5 เป็นที่ๆ เทวดา
ภูเขาหิมวาสูง ๕๐๐ โยชน์ ยาวและกว้าง
๓,๐๐๐ โยชน์ ( เท่ากัน) ประดับไปด้วยยอด
ถึง ๘๔,๐๐๐ ยอด
ต้นชมพู ( หว้า ) ชื่อนคะ วัดรอบลำต้นได้
๑๕ โยชน์ ลำต้นสูง ๕๐ โยชน์ และกิ่ง (แต่
ละกิ่ง ) ก็ยาว ๕๐ โยชน์ แผ่ออกไปวัดได้
๑๐๐ โยชน์โดยรอบ และสูงขึ้นไปก็เท่ากันนั้น
ด้วยอานุภาพของต้นชมพู (นี้) ไรเล่า ทวีปนี้
จึงถูกประกาศชื่อว่า ชมพูทวีป
ก็แลขนาดของต้นชมพูนี้ใด ขนาดนั้นนั่นแหละเป็นขนาดของต้นจิตร
ปาฏลี ( แคฝอย ) ของพวกอสูร ต้นสิมพลี (งิ้ว) ของพวกครุฑ ต้น
กทัมพะ ( กระทุ่ม ) ในอมรโคยานทวีป ต้นกัปปะในอุตตรกุรุทวีป
ต้นสิรีระ ( ซึก ) ในบุพพวิเทหทวีป ต้นปาริฉัตตกะ ในดาวดึงส์
เพราะเหตุนั้นแล ท่านโบราณจารย์จึงกล่าวไว้ว่า
" ( ต้นไม้ประจำภพและทวีป คือ ) ต้นปาฏลี
* ในมหาฎีกา และที่อื่นๆ โดยมากเป็น อปร...