วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 113 วิสุทธิมรรคแปล ภาค 1 ตอน 2 หน้า 115
หน้าที่ 115 / 324

สรุปเนื้อหา

ในหน้าที่ 113 ของวิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ มีการกล่าวถึงความสำคัญของการมีความยำเกรงในการทำบิณฑบาต ซึ่งส่งผลดีต่อทายก, การพิจารณาถึงความเป็นใหญ่ของพระศาสดา และการบูชาโดยการปฏิบัติที่ไม่จำกัดเฉพาะการบูชาตามรูปแบบอื่น โดยเนื้อหายังยกตัวอย่างถึงความสำคัญของมรดกด้านธรรมะที่ผู้คนควรตั้งใจหา มิใช่ความเกียจคร้าน- แต่ละข้อที่นำเสนอ มีความเชื่อมโยงกันในทางปฏิบัติและความเข้าใจ. สำหรับผู้ที่สนใจการศึกษาธรรมะและการพัฒนาจิตใจ, เนื้อหานี้จะเป็นแรงบันดาลใจและแนวทางในการปฏิบัติ

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของการบิณฑบาต
-การพิจารณาความเป็นใหญ่ของพระศาสดา
-การบูชาผ่านการปฏิบัติ
-มรดกทางธรรมะ
-ความมุ่งมั่นในการพัฒนาจิตใจ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 113 ... ปิณฺฑาปจายนตา แต่ว่ามรรคานั้นคนเกียจคร้านหา อาจไปได้ไม่ " ความยำเกรงในการเที่ยวบิณฑบาต โดยทําให้มีการมีผลมากแก่ทายก ทั้งหลาย ... สตถุมหตฺตปจฺจเวกขณตา ความพิจารณาเห็นความเป็นใหญ่ แห่งพระศาสดา โดยนัยดังนี้ว่า " พระศาสดาของเราทรงมีปกติตรัส สรรเสริญวิริยารัมภะ พระองค์มี คำสอนอันใครๆ ไม่พึงละเมิดด้วย พระองค์มีพระอุปการะมากแก่เรา ทั้งหลายด้วย พระองค์ เมื่อเรา บูชาด้วยการปฏิบัติ จึงเป็นอัน บูชา มิใช่ด้วยประการอื่นด้วย " • ทายชุชมหตฺตปจฺจเวกขณตา ความพิจารณาเห็นความเป็นใหญ่ ... ถีนมิทธวิโนทนตา แห่งมรดก โดยนัยดังนี้ว่า " มฤ ตกกองใหญ่กล่าวคือพระสัทธรรม เราจะพึงได้รับ ก็แต่ว่ามรดกใหญ่ นั้น คนเกียจคร้านหาอาจรับได้ไม่ " ความบรรเทาถีนมิทธะเสียด้วยข้อ ปฏิบัติทั้งหลาย มีการทำอาโลก
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More