ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 269
ต้นสิมพลี ต้นชมพู ต้นปาริฉัตตกะของพวก
เทวดา ต้นกทัมพะ ต้นกัปปะ และต้นที่
คือ ต้นสิรีสะ ดังนี้
[ขนาดภูเขาจักรวาฬ]
ภูเขาจักรวาล หยั่ง (ลึก ) ลงไปในมหาสมุทร
๘๒,๐๐๐ โยชน์ สูงขึ้นไป (ในฟ้า ) ก็เท่ากันนั้น
ภูเขาจักรวาลนี้ตั้งล้อมโลกธาตุทั้งสิ้นนั้นอยู่
[ขนาดของภพน์และทวีป]
ในโลกธาตุนั้น มีดวงจันทร์ ( ขนาดวัดรอบ?)ประมาณ ๔๕
โยชน์ ดวงอาทิตย์ประมาณ ๕๐ โยชน์ ภพดาวดึงส์ ๑๐,๐๐๐ โยชน์
ภพน์อสูร มหานรกอเวจี และชมพูทวีปก็เท่ากันนั้น อมรโคยานทวีป
๓,๐๐๐ โยชน์ บุพพวิเทหทวีปก็เท่านั้น อุตตรกุรุทวีป ๘,๐๐๐ โยชน์
อนึ่ง ในโลกธาตุนั้นทวีปใหญ่ๆ ทวีป ๑ ๆ มีทวีปน้อยเป็นบริวาร
ทวีปละ ๕๐๐
(
สิ่งทั้งปวง (ที่กล่าวมานี้ ) นั้น (รวม) เป็นจักรวาล ๑ ชื่อว่า
โลกธาตุอัน ๑ ในระหว่างแห่งโลกธาตุทั้งหลาย มีโลกันตริยนรก
( แห่งละ ๑ )*
๑. มหาฎีกาว่า จักรวาล ก็คือโลกธาตุ โลกธาตุได้ชื่อว่า จักรวาล ก็เพราะมีภูเขา
จักรวาล ซึ่งสัณฐานดังกงรถล้อมอยู่โดยรอบเท่านั้นเองไม่ใช่จักรวาลอัน ๑ โลกธาตุอัน ๑
๒. ท่านว่าจักรวาลหรือโลกธาตุนั้นมีมากนัก ช่องว่างในระหว่างจักรวาล ๓ จักรวาล
ต่อกัน มีโลกันตนรก ๑ ทุกแห่งไป โดยนัยนี้ คำว่า โลกันตนรก ก็แปลว่า นรกอันตั้ง
อยู่ในช่องระหว่างจักรวาล ๓ อันนั่นเอง