ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 210
[ปุฬวกอสุภ]
หนอนทั้งหลาย เรียกว่า ปุสฺวะ ปุสฺวะทั้งหลายคลาคล่ำอยู่ใน
อสุภนั่น เหตุนั้น อสุภนั่นจึงชื่อปุฬวกะ คำว่า ปุฬวกะนั่นเป็น
คำเรียกซากศพที่เต็มไปด้วยหนอน
[อัฏฐิกอสุภ]
กระดูกนั่นเองชื่ออัฏฐิกะ นัยหนึ่ง กระดูกจัดว่าเป็นของน่าเกลียด
เพราะเป็นสิ่งปฏิกูล เหตุนั้นจึงชื่ออัฏฐิกะ คำว่าอัฏฐิกะนั่นเป็นคำเรียก
ร่างกระดูกก็ได้ กระดูกท่อนเดียวก็ได้
ก็แลคำทั้งหลายมีคำว่าอุทธุมาตกะเป็นต้นเหล่านั้นแล เป็นชื่อ
แห่งนิมิตอันอาศัยอสุภมีอุทธุมาตกอสุภเป็นอาทิเหล่านี้เกิดขึ้นก็ได้ เป็น
ชื่อแห่งฌานอันพระโยคาวจร ได้ในนิมิตทั้งหลายก็ได้
[วิธีเรียนอุทธุมาตกอสุภกรรมฐาน]
ในอสุภ ๑๐ นั้น พระโยคีผู้ใคร่จะยังอุทธุมาตกนิมิตในซากที่
ขึ้นพองให้เกิด แล้วยังฌานที่ชื่ออุทธุมาตกะให้มีขึ้นจึงเข้าไปหา
อาจารย์มีประการดังกล่าวแล้ว เรียนเอาพระกรรมฐานโดยนัยที่กล่าว
แล้วในปฐวีกสิณนั้นแล อาจารย์นั้นเมื่อจะบอกกรรมฐานแก่เธอ
จึงบอกวิธีทุกอย่าง คือวิธีไปเพื่อ (ถือเอา) อสุภนิมิต การกำหนด
( จำ ) นิมิต( ต่างๆ ) โดยรอบ การถือเอานิมิตโดยอาการ ๑๑ การ